Errekoletoen komentua (Ziburu)

Errekoletoen komentua
	Monumentu historikoa
	Komentuaren kalostra.; Irudi gehiago
Kokapena
Herrialdea	Euskal Herria
Probintzia	Lapurdi
Herria	Ziburu
Koordenatuak	43°23′08″N 1°39′56″W / 43.38556°N 1.66561°W
Historia eta erabilera
Irekiera	1613
Arkitektura
Ondarea
Mérimée ID	PA00084374

Errekoletoen komentua Lapurdiko Ziburu udalerrian dagoen errekoletoen ordenako komentu bat da. Lapurdiko monumentu historikoen zerrendaren barnean sailkatua dago.

Kokalekua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Errekoletoen plazako 1. zenbakian dago, Ziburu eta Donibane artean, eta Ziburu-Donibane Lohizuneko portuaren parean.

Barnealdea.
Iturria.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1609ko Lapurdiko sorgin ehiza traumatikoa gertatu berritan, bertan indarrean izandako araubide erlijiosoko desbiderapenak drezatzeko igorri zuten frantziskotar ordena, baita Donibane Lohizune eta Zibururen arteko tirabirak baretzera ere, bien artean zen gune honetan finkatuz.^[1]

Bertrand Etxauz Baionako apezpikuak eman zuen hura eraikitzeko agindua, Asisko Urmenetak azaldu duenez (2021), Etxauzen esanetan, "desegiteko sekta haragikoi eta libertino hauen akats zikinak". Bakearen Andre Dona Maria izena eman zion komentuari.^[2]

1613an eraiki zen, eta XVII eta XVIII. mendeetan handitua izan zen. Komentu hau Baionako apezpikuen ohiko egoitza izan zen, bertan gonbidatu garrantzitsuei harrera egin eta ostatu hartzen zuten, tartean, 1659an Jules Mazarin kardinala, Luis XIV.a Frantziakoa, bere ama eta bere emazte gaztea ere bai.

Komentuaren eraikuntza 1613an hasi zen, Ziburu eta Donibane Lohizune arteko uharte batean, bi parroki hauen arteko lehia bizian bakea jartzeko asmoz.

1791an eta Frantziako Iraultzaren eraginez arpilatua eta desjabetua izan zen, bai eta jatorrizkoak baina arras ezberdinagoak ziren helburuetarako erabilia ere: koartel militarra, bazka biltegia eta presoen kartzela. 1825etik aurrera inguruko eraikinen etxebizitza eta industriaren ondorioz asko desitxuratu da.

Eraikina[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Multzoa komentua, kapera eta kalostrak osatzen dute, eta oraindik ere kalitatezko arkitektura hondakinak eta antzinako liburutegiko apaingarri margotuak ikusgai dauzka.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

↑ Madariaga, Ainize. «Errekoletoak: bake ekarle?» Berria (Noiz kontsultatua: 2021-07-13).
↑ Urmeneta, Asisko. (L.G. 2020). Sugarren mende. Erroa agitaletxea ISBN 978-84-948076-4-0. PMC 1260196605. (Noiz kontsultatua: 2021-09-20).