Exekuzio estrajudizial

Wikipedia, Entziklopedia askea
Exekuzion estrajudiziala adierazten duen irudia.

Betearazpen estrajudiziala edo estralegala, nazioarteko zuzenbide humanitarioaren arabera, giza eskubideen urraketa kasu argia da hau da, enplegatu publiko batek pertsona bat nahita hiltzea. Pertsona hori estatu batek krimena justifikatzeko duen ahalmenean oinarritzen da, prozesu judizialetik igaro gabe.

Nazioarteko zuzenbide humanitarioak babestutako pertsona eta ondasunen aurkako delituen generokoa da.[1] Lana matxinada talde batek egiten badu, lintxamendu deritzo. Estatuko agenteen egindako exekuzioa judizioz kanpokoa judizioz kanpokotzat jotzen da parametro hauen barruan ez badago[1] :

  • Bidezko defentsa.
  • Gatazka armatu baten barruan borrokan.
  • Legea betearazteko indarra zentzuz eta neurriz erabiltzea.
  • Zuhurtziagabekeria, trebetasun falta, axolagabekeria edo erregelamendua haustea gertatzea.

Exekuzio estrajudizialen prebentzioa 1989ko abenduaren 15ean onartu zuen Nazio Batuen Erakundeko Batzar Nagusiak, 44/162 Ebazpenaren bidez.[2] Ebazpen horretan, halaber, estatu batek hilketa horiei aurrea hartzeko bere gain hartu behar dituen erantzukizunak ezartzen dira:[1][2]

  • Exekuzio horietarako legezko debekuak ezartzea.
  • Exekuzio horiek eragoztea, legeak indarra eta su-armak erabiltzeko baimena duten funtzionarioen gaineko kontrola ziurtatuz.
  • Exekuzioak jasateko arriskuan dauden pertsonen babesa bermatzea eta goi-kargudunei haiek baimendu edo bultzatzea debekatzea.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]