Fluoreszeina

Wikipedia, Entziklopedia askea
GFDL
Fluoreszeinaren egitura
GFDL
Fluoreszeina

Fluoreszeina ftaleinaren familiako koloratzailea da (C20H12O5). Johann Friedrich Wilhelm Adolf von Baeyer (1835-1917) kimikariak sintetizatu zuen 1871n.

Erresortzina azido ftalikoarekin 200 °C-an berotuz lortzen da. Kolore hori-laranja duen hautsa da, uretan eta alkoholetan disolbagarria. Soluzio alkalinoetan ongi disolbatzen da, eta disoluzio horrek fluoreszentzia berde nabaria du. Hidrografoek askotan erabiltzen dute fluoreszeina-disoluzioen fluoreszentzia lurpeko ibaien nondik norakoak aztertzeko. Eosinak eta eritrosinak lortzeko lehengaitzat erabiltzen da, eta antiseptiko gisa erabiltzen den merkurokromoa ere fluoreszeinatik lortzen da.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]