Gaudapada

Wikipedia, Entziklopedia askea
Gaudapada

Bizitza
JaiotzaVI. mendea
Heriotzaezezaguna ( urte)
Hezkuntza
Hizkuntzaksanskritoa
Ikaslea(k)
Jarduerak
Jarduerakfilosofoa
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaAdvaita Vedanta

Gauḍapāda (Sanskrito: गौडपाद) edo Gauḍapādācārya, (India, VI. mendea) Erdi Aro goiztiar Hindua, filosofoa, Advaita Vedanta eskolakoa. [1][2] Bere biografiaren xehetasunak zalantzazkoak diren arren, bere ideiek beste batzuk inspiratu zituzten, hala nola Adi Shankara, Paramaguru (maisu altuena) deitu baitzion.

Gaudapada Karika artelanaren egile edo konpiladorea.[3] Testuak lau kapitulu ditu (lau liburu ere baderitzo eta laugarren kapituluak terminologia budista erabiltzen du, budismoak eragina izan zuela frogatuz.[4][5]

Mandukya Karika[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gaudapadak liburua idatzi edo konpilatu zuen.[3] Mandukya Karika Advaita Vedantari buruzko lehen tratatu sistematikoa da, baina ez da Advaitaren ikuspegiak aurkezteko obrarik zaharrena,[3], ez eta mota bereko irakaskuntzekin Shankara aurreko lan bakarra ere. [3][6]

Edukia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mandukya Karika Vedantaren eragin handiko testua da. Goian: eskuizkribua (Sanskritoz)

Gaudapadiya Karikak 215 bertso ditu, lau kapitulutan banatuta:[5]

  1. Lehenengo kapitulua (29 bertso) — Agama, edo Agama Prakarana (Doktrina tradizionala, Mandukya Upanishaden 12 bertso barne)
  2. Bigarren kapitulua (38 bertso) — Vaitathya Prakarana
  3. Hirugarren kapitulua (48 bertso) — Advaita Prakarana (Dualtasunik eza).
  4. Laugarren kapitulua (100 bertso) — Alatasanti Prakarana (Su-markaren bakea)

Kronologikoki, Hajime Nakamuraren arabera, Gaudapada Karikasengandik aipatzen diren testu budistek adierazten dute lehen hiru kapituluetako ideia vedanikoak zaharragoak direla.[3]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Potter 1981.
  2. TRV Murti (1955), The central philosophy of Buddhism, Routledge (2008 Reprint), ISBN 978-0-415-46118-4, page 114
  3. a b c d e Nakamura 2004.
  4. TRV Murti (1955), The central philosophy of Buddhism, Routledge (2008 Reprint), ISBN 978-0-415-46118-4, pages 114-115
  5. a b Gaudapada, Devanathan Jagannathan, University of Toronto, IEP
  6. Sharma, C. (1997). A Critical Survey of Indian Philosophy, Delhi: Motilal Banarsidass, ISBN 81-208-0365-5, p. 239

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]