Hontzaren orduak
Hontzaren orduak | |
---|---|
Jatorria | |
Egilea(k) | Jesus Mari Olaizola |
Argitaratze-data | 1999 |
Izenburua | Hontzaren orduak |
Argitaletxea | Elkar |
Ezaugarriak | |
Genero artistikoa | narrazioa |
Hizkuntza | euskara |
Hontzaren orduak Jesus Mari Olaizola "Txiliku" idazle zarauztarrak 1999an plazaratu zuen liburuaren izenburua da. Liburuan bost ipuin biltzen dira; ipuinak izanik haien arteko lotura garbi dago, eleberri modukoa osatuz. Hizaurrea Anjel Lertxundik egin zuen.
Argumentoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ehiztari jendea gutxitan agertu izan da euskal literaturan eta horiek dira, alegia, lan honetan protagonismoa hartzen duten pertsonaiak. Gai horrek nolabait Miguel Delibes Espainiarra burura dakarkigu.[1] Horrela dio liburuaren komentarioak: «debekatutako ehiza, armen distira, odolaren lilura… Sentimen primarioz eta atabismoz beteriko gizarte itxiak, gizonezkoen unibertso txikiak dira bertan ageri direnak: elkarte gastronomikoa, soldaduen kuartela… Girotze-lan bikaina lortu du egileak, baina, Anjel Lertxundik hitzaurrean dioen bezala, ironia izan da Txilikuren arma nagusia, bai kostunbrismoa eta bai honen kontrakarrean sorturiko tremendismoa gainditzeko.»[2]
Estiloa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Indarrez eta nerbioz beteriko lau ipuin hauetan badira zenbait hari eta elementu, erdi ezkutuan bezala, denen artean eleberri moduko bat osatzen dutenak. Ipuin nahiz eleberri, kontakizun-sorta gihartsu bat da, hizkera natural bezain sinesgarriz giza arimaren zenbait alderdi ilun erakustera datorrena. Zentzu horretan eszena batzuen gordintasuna aipatu behar da, esaterako oreinaren ehizaren eszena bera.
Jasotako ipuinak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Lau dira:
- «Hontzaren orduak»
- «Adur gaiztoa»
- «Bentara noa, bentatik nator». Ipuin hau Jose Jabier Fernandezen ustez maisulana da.[1]
- «Hontza uluka»
Lotutako ipuinak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Liburuko ipuinek zenbait elementuk txirikordatzen dituzte:
- Krudelkeria eta heriotza landa-munduan; zentzu horretan kostunbrismotik haratago doa Txilikuren lana.[3]
- Pertsonaia amankomunen agerpena.
- Lehenengo hiruren jarraipen narratiboa.
- ontzaren presentzia; haren ulua zoritxarraren iragarpen gisa.
Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Jexux Mari "txiliku" Olaizola Lazkano: Hontzaren orduak, Donostia: Elkar, 1999, 160 or. ISBN: 978-84-8331-410-4.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ a b https://kritikak.armiarma.eus/?p=2780
- ↑ https://elkarargitaletxea.eus/liburuak/hontzaren-orduak/
- ↑ Anjel Lertxundiren hitzaurrean, 10.or.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Markos Zapiainen komentario liburuaren inguruan Euskaldunon Egunkarian, 2002-02-26an.