Ingalaterra Berriko egun iluna

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ingalaterra Berriko egun iluna
MotaFenomeno meteorologiko
Data1780ko maiatzaren 19a

Ingalaterra Berriko egun iluna (ingelesez: New England's Dark Day) 1780ko maiatzaren 19an Ingalaterra Berrian gertatu zen ez-ohiko fenomenoari esaten zaio. Gaur egun fenomeno horren arrazoiak oraindik ez dira argitu. Espezialista askoren ustez jatorria fenomeno desberdinetan bilatu beharko litzateke: baso-sute baten kea, egun lainotua eta laino arin bat. Fenomenoa egoera honetan zetzan: eguerdi aldean, zenbait tokitan lehenago, zerua ilundu joan zen, gaua aurreratuz eta laster eragin handia izanik: oraindik eguna izanda kandelak eta argiak piztu behar izan ziren. Testigantzak ugariak izan ziren, tartean George Washington, eta askoren ustez fenomenoak Azken auzia iragartzen zuen.[1]

Fenomenoaren lurraldea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Egun Iluna Kanadako ekialdean eta Ameriketako Estatu Batuetako sei estatuetan nabarmendu zen: Maine, New Hampshire, Vermont, Massachusetts, Rhode Island eta Connecticut.

Zalantza handiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hipotesi nagusiaren aztarnak, hau da, baso-sute handi baten jatorria onartzeko ez dira aurkitu:

  • Abereak lasai zeuden eta ez zitzaien beldurrik antzeman.
  • Zuhaitzen enborretan egindako azterketek ez dute sutearen aztarnarik erakutsi.
  • Egun haietako prentsan ez zen horrelako informaziorik jaso.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. "An Account of a very uncommon Darknefs, in the State of New England, May 19, 1780", The Analytical Review, Or History of Literature, Domestic and Foreign, on an Enlarged Plan, 519 or.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]