Letra erregular

Wikipedia, Entziklopedia askea
Bembo erregular letra-tipo bat da (goiko irudian lehen bi lerroetan agertzen dena, Bembo letra-tipo etzanaren gainean, hirugarren lerroan agertzen denaren gainean eta azpian agertzen dena). Bembo erregularra 1928koa, Francesco Griffok 1494an erabiliaren egokitzapena omen da.[1][2]
Helvetica letra-tipoaren lau aldaera. Goitik behera: lehen lerroan, letra-tipo arina edo (oso) mehea; bigarren lerroan, letra tipo erregularra edo letra-tipo erromatarra; hirugarren lerroan, letra-tipo lodia eta azkenik, behean, letra-tipo oso lodia edo beltza.

Latinezko idazkeraren tipografian, erregularra edo letra roman hiru mota historiko nagusietako bat da, letra lodiarekin eta letra etzanarekin batera. Batzuetan, letra normala edo ohiko letra ere esaten zaio, letra-tipoetan estilorik xinpleena dela azpimarratuz, markatu gabea (markatuagoak diren letra lodi edo letra etzanarekin konparatuz.) Sinpletasuna da ezaugarri nagusia eta letra-tipo hau da letrarik ohikoena testu gehienetako corpusetan. (Orain irakurtzen ari zaren lerro hau, letra erregurrarekin idatzita dago). Beste batzueta roman estiloko letra edo erromatar estiloko letra esaten zaio.

Errenazimentu goiztiarrean, roman (Antiqua formakoa) eta etzana edo italiarra bereizita erabili ziren. Gaur egun, mota erregularra eta etzana nahasi egiten dira, eta tipografia gehienetan roman estiloa zutik dagoen estilo hau dela ulertzen da eta estilo italiko edo etzana edo letra zeiharrez osatuta dagoela ulertzen da.

Gaur egungo erabilera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Etengabe ari dira letra-tipo berriak sortzen, batzuk formatu irekian eta doan banatzen dira, beste batzuk ordea garesti saltzen dira. Hona mendebaldean zehar oso zabalduta dauden zenbait tipografia: Bembo, Baskerville, Caslon, Jenson, Times New Roman eta Garamond.

Oharrak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Amert, Kay. (April 2008). «Stanley Morison's Aldine Hypothesis Revisited» Design Issues 24 (2): 53–71.  doi:10.1162/desi.2008.24.2.53..
  2. Bergsland, David. (29 August 2012). «Aldine: the intellectuals begin their assault on font design» The Skilled Workman.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • (Gaztelaniaz) Bringhurst, Robert (2008), Los elementos del estilo tipográfico (3.2 bertsioa). Vancouver: Hartley & Marks. Askotan, "Bringhurst" esaten zaio, eta Elements asko errespetatzen da estilo tipografikoaren gainean gaur egun ingelesean duen aginpide gisa.
  • (Ingelesez) Nesbitt, Alexander The History and Technique of Lettering (1957), Dover Publications, Inc.  ISBN 0-486-40281-9. Dover-en edizioa PrenticeHall, Inc.-ek 1950ean Lettering: The History and Technique of Lettering as Design izenburupean argitaratutako lanaren berrargitalpen laburtua eta zuzendua da.

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]