Lingua Franca Nova
Lingua Franca Nova | |
---|---|
Lingua Franca Nova — lingua franca nova — elefen | |
Datu orokorrak | |
Lurralde eremua | Mundu Osoan |
Ofizialtasuna | Ez da inongo hizkuntza ofiziala, baina nazioarteko talde gutxi batzuk ofizialtzat dute |
Hizkuntza sailkapena | |
Hizkuntza eraikia | |
Informazio filologikoa | |
Hizkuntza-tipologia | subjektu aditza objektua, nominatibo-akusatibo hizkuntza eta hizkuntza fusionatzailea |
Alfabetoa | latindar alfabetoa, alfabeto zirilikoa eta latinaren alfabetoa |
Sortzailea | G. C. Boeere |
Hizkuntza kodeak | |
ISO 639-3 | lfn |
Glottolog | ling1267 |
Wikipedia | lfn |
IETF | lfn |
Lingua Franca Nova edo elefen George C. Boereek sortutako hizkuntza artifizial bat da.
"La marcia nonconoseda" izan zen argitaratu zen azken literatur lana[1]. Vicente Costalagok idatzi zuen eta 2024eko martxoaren 4an argitaratu zen.
Sarrera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Lingua Franca Nova (elefen) nazioarteko komunikazioetarako benetan sinplea, koherentea eta ikasteko erraza izateko diseinatu den hizkuntza da. Hainbat ezaugarri ditu:
- Fonema kopuru mugatua du. Italian edo gaztelaniaren antzeko soinua du.
- Ahoskatzen den bezala idazten da. Umeak ez ditu urteak eman behar irregulartasunak ikasten.
- Gramatika guztiz erregularra du, munduko kreoleko hizkuntzak bezala.
- Hitz berriak sortzeko afixu produktiboen sistema mugatu eta guztiz erregularra du.
- Hitzen ordenarako arauak ondo zehaztuta ditu, hizkuntza nagusi askorekin bat datozenak.
- Hizkuntza erromaniko modernoetan guztiz oinarritutako hitzen zerrenda du. Hizkuntza hauek oso hedatuta daude, eragin handia dute eta ingelesaren hiztegiaren zatirik handienari lagundu diote.
- Latin eta greziar neologismo teknikoak kasualitatez onartzeko diseinatuta dago, de facto "munduko estandarra".
- Hizkuntza erromanikoak ezagutzen dituztenentzat nahiko “naturala” izateko diseinatuta dago, besteentzat askoz zailagoa izan gabe.
Gramatika
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Lingua franca novaren gramatika (elefen) hizkuntza erromanikoen gramatika arruntaren sinplifikazioa da, gaztelania, frantsesa, italiera, katalana eta portugesa. Haitiko kreolera, Cabo Verde, Papiamento eta Chavacano bezalako hizkuntza erromanikoen kreolaren gramatikaren antza du.
Literatura
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Literatura aberatsa dago Lingua Franca Novan, jatorrizko zein itzulitako testuekin.
Bandera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Lingua Franca Novako bandera, 2004an Stefan Fisahn eta Beate Hornung-ek diseinatua, hizkuntzaren ikur nagusia da.[30]