Margarita Salaberria Galarraga
Margarita Salaberria Galarraga | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotzako izen-deiturak | Margarita Salaverría Galárraga |
Jaiotza | Madril, 1911 |
Herrialdea | Espainia |
Heriotza | Madril, 2000ko abenduaren 7a (88/89 urte) |
Hezkuntza | |
Hizkuntzak | gaztelania |
Jarduerak | |
Jarduerak | diplomazialaria |
Margarita Salaberria Galarraga (Donostia edo Madril, 1911-Madril, 2000ko abenduaren 7a) Espainiako lehen emakume-diplomazialaria izan zen.[1][2][3][4][5]
Biografia eta ibilbide profesionala
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Hezkuntza
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Institutu-Eskolan ikasi zuen eta gero Zuzenbidea egin zuen Madrilen, Emilio Garrigues Lab-Cañabat ikaskide eta lagun zela.[6]
22 urte zituenean, diplomazialarien kidegoan egindako oposizioak gainditu zituen lehen emakumea izan zen, 1933an, eta urte horretan bertan hasi zen lanean Estatu Ministerioan.[7][8][9]Haren izena 1933ko azaroaren 1eko hirugarren mailako idazkari izendatutako izangaien zerrendan ageri da.[10]
Familia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Jaime Argüelles Armada (Banco Español de Crédito erakundearen sortzaileetako bat) diplomazialariarekin (eta ikaskidearekin) ezkondu zen, eta sei seme-alaba izan zituzten, hiru neska: Isabel, Margarita eta Inés eta hiru mutil: Jacobo, Pedro eta José.
Bigarren Mundu Gerran Londresen egon zen, senarra Albako dukearen taldeko kontseilari komertziala baitzen, eta hark enbaxadako idazkari-lanak egiten zituen.[4][9]
Lana
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Hasi eta berehala, 1936ko uztailaren 30eko Aginduaren bidez, Kabinete Diplomatiko bat sortu zen, Defentsa Nazionaleko Batzordeari bere eskumeneko gaien berri emateko. Kabinetea honako hauek osatzen zuten: lehen mailako hiru idazkarik (José María Bermejo Gómez, Antonio de la Cierva eta Lewita eta Vicente Taberna Latasa); bigarren mailako sei idazkarik (Gerardo Gasset eta Neyra, Luis Roca de Togores eta Pérez del Pulgar, Rafael Romero Ferrer, Antonio Villacieros Benito, Fernando Sebastián de Erice y O'Shea y Manuel Orbea Biardeu); eta hirugarren mailako idazkari bat, Margarita Salaberria Galarragak hartu zuena (Federico Montaner-ek Burgosen sinatutako urte bereko irailaren 6ko akordioa jasotzen zuen 1936ko irailaren 14ko Espainiako Defentsa Nazionaleko Batzordearen Aldizkari Ofizialean jasota dago). Izendapenaren arintasun horrek adieraz dezake hautatutako pertsonengan erregimen matxinatuak zuen konfiantza; beraz, pertsona horiek auzi-iheseko arrazoiari leialtzat har daitezke.[11][12]
1961ean, hirugarren klaseko ministro oso edo plenipotentziarioa izan zen, enbaxadako kontseilari, urriaren 26ko 2206/1961 Dekretuan jasota dagoenaren arabera. 1961eko azaroaren 18ko 276. orrialdea, 16385. orrialdea, II. atala. Agintariak eta langileak - A. Izendapenak, egoerak eta gorabeherak. Kanpo Arazoetarako Ministerioa, erreferentzia: BOE -A-1961-21065.[13]
Emakume diplomatiko-kasu berezia izan zen, baita erregimen frankistaren hasieran ere.[14]
70eko hamarkadan, familiarekin batera, Estatu Batuetara joan zen. Han, senarra Espainiaren enbaxadorea zen Washingtonen.[15] 1995eko abenduaren 6an alargundu zen.[16]
Madrilen hil zen 2000ko abenduaren 7an.[2][3]
Cristobal Balentziaga jostunaren musa
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Margarita Salaberria Galarraga, Aline Griffith eta Meye Allende de Maierrekin batera, Cristobal Balenciaga jostura handiko diseinatzailearen musatzat hartzen da.[17]
Sariak eta aintzatespenak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 1981ean, Isabel Katolikoaren Ordenako Dama Banda eman zioten, martxoaren 11ko 388/1981 Errege Dekretuan jasota geratu zen bezala (BOEn argitaratu zen). 59, 1981eko martxoaren 10ekoa, 5318. orrialdea.[18]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ «Margarita Salaverría Galarraga - Registros históricos y árboles familiares - MyHeritage» www.myheritage.es.
- ↑ a b «ABC (Madrid) - 11/12/2000, p. 77 - ABC.es Hemeroteca» hemeroteca.abc.es.
- ↑ a b «ABC (Madrid) - 28/04/1970, p. 37 - ABC.es Hemeroteca» hemeroteca.abc.es.
- ↑ a b Fallece Paco Carvajal, el retratista de la alta sociedad. 4 de mayo de 2017.
- ↑ «ABC (Madrid) - 12/07/1962, p. 39 - ABC.es Hemeroteca» hemeroteca.abc.es.
- ↑ País, Ediciones El. (14 de diciembre de 2000). Tribuna | ¿Deshojar la margarita?. ISSN 1134-6582..
- ↑ «ABC (Madrid) - 12/11/1933, p. 38 - ABC.es Hemeroteca» hemeroteca.abc.es.
- ↑ País, Ediciones El. (3 de julio de 1995). Reportaje | Señora diplomática. ISSN 1134-6582..
- ↑ a b «ABC (Madrid) - 09/12/2000, p. 58 - ABC.es Hemeroteca» hemeroteca.abc.es.
- ↑ Valdivielso del Real, Rocío. (1993). «LA CARRERA DIPLOMÁTICA EN ESPAÑA: EVOLUCIÓN DE UN CUERPO DE ELITE, 1939-1990» Tesis doctoral.
- ↑ Casanova Gómez, Marina. (1987). «Depuración de funcionarios diplomáticos durante la guerra civil» Revista de la Facultad de Geografía e Historia, núm. 1, 1987, págs. 361-378.
- ↑ «Gabinete diplomático» Boletín Oficial de la Junta Defensa Nacional de España 1936.
- ↑ «BOE.es - Documento BOE-A-1961-21065» www.boe.es.
- ↑ (Gaztelaniaz) Pardos, José Luis. (2012). El modernizador: una aproximación a Floridablanca. EDITUM ISBN 978-84-7684-774-9. (Noiz kontsultatua: 2022-09-28).
- ↑ «Balenciaga, fuente de inspiración. diariovasco.com» www.diariovasco.com.
- ↑ «ABC (Madrid) - 11/12/1995, p. 91 - ABC.es Hemeroteca» hemeroteca.abc.es.
- ↑ (Gaztelaniaz) «Las nietas de las damas de la alta sociedad homenajean a Balenciaga» abc 2011-07-16 (Noiz kontsultatua: 2022-09-28).
- ↑ «BOE.es - Documento BOE-A-1981-5718» boe.es.