Mariano Marín Rodríguez-Rivas

Wikipedia, Entziklopedia askea
Mariano Marín Rodríguez-Rivas
Bizitza
JaiotzaGijón, 1926
Herrialdea Espainia
HeriotzaGijón2022ko azaroaren 5a (95/96 urte)
Familia
AitaMariano Marín de la Viña
Seme-alabak
Hezkuntza
HeziketaMadrilgo Complutense Unibertsitatea lizentzia
Massachusetts Institute of Technology master
Madrilgo Complutense Unibertsitatea doktoretza
Hizkuntzakgaztelania
ingelesa
Jarduerak
Jarduerakarkitektoa

Mariano Marín Rodríguez-Rivas (Gijón, Asturias, 1926 - Gijón, 2022ko azaroaren 5a) [1] espainiar arkitektoa izan zen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gijonen jaioa artearen munduari oso lotuta dagoen familia batean. Bere birraitona Florentino Decraene, belgikar jatorrikoa, margolari eta litografoa izan zen Isabel II.aren gortean. Bere birraitona Rudesindo antzerki eta opera eszenagintzan aritzen zen; bere amak, berriz, Julio Romero de Torres margolariarentzat posatu zuen "La muerte de Santa Inés" izeneko koadrorako. [2]

Madrilen, 1957an Madrilgo ETSAM Arkitektura Goi Eskola Teknikoan (Madrilgo Unibertsitate Politeknikoa) lizentziatu ondoren, Massachusettseko Teknologia Institutuan (1958-1959) masterra egiteko aukera eman zion beka bat lortu zuen. Madrilera itzuli zen, ETSAMen doktoretza egin zuen (1962), Ogasuneko Arkitektoen Kidegoan sartu zen, eta bere Gijonera joan zen behin betiko, non bere lanbide-jardueraren zati handi bat burutu zuen. [3]

Asturiasko Arkitektoen Elkargoko dekanoa izan zen bi etapatan (1976-1978) eta (1983-1985). [3]

Maria Isabel Ballina Alonsorekin ezkondua bigarren ezkontzetan. Bere lehen ezkontzan hiru seme-alaba izan zituen: Mariano, Tomás eta María Marín. [1]

2022ko azaroaren 5ean hil zen, 96 urte lehenago jaio zen hirian. [4]

Lan nabarmenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Arkitektura lanaren zati handi bat Gijonen egin zuen. Asturiasko hirian honako hauek nabarmentzen dira: hainbat egoitza-eraikin, Errege Tenis Kluba (1963); Mayfer Gasolina-zerbitzugunea (1960), gaur egun desagertua, Portugalgo etorbidean kokatua, hormigoizko aterkiak bereizten dutena, Norman Foster-ekin partekatutako inspirazio nabaria, berrogei urte geroago Repsol gasolina-zerbitzuguneak diseinatu zituenean; Ramón y Cajal kaleko 38. zenbakiko eraikina (1961), edo Los Campos blokeko eraikina. [2]

Asturiasen, Babes Publikoko Etxebizitzei (HPP) lotutako jarduera zabala egin zuen. Lehen fase batean, barrakak eta meatze-auzoak berritu zituen; izan ere, geroago, bigarren etapa batean, honako herrietan eraikitako hainbat etxe-multzo jorratu zituen: Cudillero, L'Entregu, Grado, Nava eta Oviedo ; eta hirugarren etapa batean (1980-1995), Itsas Armadako Gizarte Instituturako hainbat proiektu zuzendu zituen, zehazki Cudillero, Luarca, Tapia de Casariego eta Ribadesellako itsas etxeen bitartez. [3]

Gijonera bueltan, bere jaioterriko trenbide-hesiaren kentzean esku hartu zuen, lur horietan trenbide eta autobus terminalak mantenduz; eta Biltzar Jauregia eraiki zuten. [3]

Sariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]