Mary Taylor Brush

Wikipedia, Entziklopedia askea
Mary Taylor Brush

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakMary Taylor Whelpley
JaiotzaBoston1866ko urtarrilaren 11 (juliotar egutegia)
Herrialdea Ameriketako Estatu Batuak
HeriotzaDublin (New Hampshire)1949ko uztailaren 29a (83 urte)
Hobiratze lekuaDublin Town Cemetery (en) Itzuli
Familia
AitaJames Davenport Whelpley
Ezkontidea(k)George de Forest Brush (en) Itzuli
Seme-alabak
Jarduerak
Jarduerakeskultorea, margolaria, hegazkinlaria eta ingeniaria
Genero artistikoaerretratua

Find a Grave: 68732397 Edit the value on Wikidata

Mary Taylor Brush, Mary Taylor Whelpley izena jaiotzean (Boston, 1866Dublin, New Hampshire, 1949ko uztailaren 29a), estatubatuar hegazkinlaria, artista, hegazkin diseinatzailea eta kamuflajean aitzindari izan zen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mary Taylor Whelpley Bostonen (Massachusetts) jaio zen, 1866ko urtarrilaren 11n, María Luisaren (Breed ezkongabea) Whelpley eta James Davenport Whelpleyren alaba.[1]

George de Forest Brush ezagutu zuen, New Yorkeko Arte Ikasleen Ligan ikasten ari zela.[2] Harekin ihes egin ondoren, New Yorken ezkondu ziren 1886an, hogeigarren urtebetetzean.[3][2][4] Hasieran Quebecera joan eta bi urte geroago New Yorkera itzuli ziren. 1890eko hamarkadaren amaieran, haren osasuna hondatu egin zen, eta Florentziara (Italia) aldatu ziren, tratamendua hartzera. Lehen Mundu Gerra baino lehen aldi bat igaro zuten eremu horretan.

1890ean edo 1901ean, Georgek Townsend Farm erosi zuen Dublinen, New Hampshiren, non familiak lehenago oporrak pasatu baitzituen, eta hara joan ziren bizitzera. Brush izan zen bere senarraren artearen gai nagusia, 1890eko hamarkadaren hasieratik Lehen Mundu Gerrara arte; izan ere, haren 'Ama eta semea'ren irudi asko margotu zituen zenbait semerekin. Noizbait familia Amelia Earhart-en bizilaguna izan zen, eta bera eta Mary Taylor lagun egin ziren.[4]

Mary Taylor Brush 1949ko uztailaren 29an hil zen Dublinen, New Hampshiren, eta hiri horretako hilerrian lurperatu zuten.[5]

Ibilbide profesionala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Mary Taylor Brushen marrazkia, 1917koa, USPTO patentea, 1293688 zk.

Mary Taylor Brush lehen hegazkinlarietako bat izan zen, eta Lehen Mundu Gerra hasi aurretik pilotu gisa entrenatu zen. Berak hegazkinak diseinatu eta patentatu zituen. Beren hegazkinetako batzuk bizirik diraute, eta 2011tik aurrera Eagles Mere Air Museum-en erakutsi dira , Pensilvanian.[4][6] Hegazkinentzako kamuflajea ere garatu zuen.

Hark eta haren senarrak, Gerome seme nagusiak (1888. zk.) eta Abbott Handerson Thayer lagunak kamuflatzeko metodoak diseinatu zituzten eta Lehen Mundu Gerran hegazkinak ezkutatzeko ahaleginetan lagundu zuten.[4] Thayerrek eta the Brushes-ek artearen printzipioak aplikatu zizkioten ingeniaritzari, kamuflaje militarreko diseinuak garatu eta proposatzeko. Hasieran, Maryk senarraren kamuflaje-diseinuak probatu zituen, eta gero bere diseinuekin esperimentatzen hasi zen 1916an erositako Morane-Borel monoplano batean.[6] Mary Taylorrek 1917an aurkeztutako patente baten arabera, "airean zagoenean ia ikusezina zen makina bat ekoizteko gai zen"..[6]

Gerrarako ibilgailuen kamuflajea garatzen lan egiten zuten beste artista batzuek teknika modernistak erabiltzen zituzten kolorearen pertzepzioa aldatzeko, artista akademiko gisa, eta Thayer eta Brushesek naturan kamuflatzen ziren kasuetan inspiratu zirela esaten zen. Proposatutako diseinuetan hainbat aldaketa egin ziren: hegazkinei sabel argia ematea eta kontrailuminazioa erabiltzea, hegazkina zerua bezain distiratsua izan zedin eta, beraz, gardena iruditu zezan.[6] Kontrailugazio-teknikak aztertzean, Georgek zeta bernizatua erabiltzen zuen hegazkina janzteko, baina ez zen behar bezain erresistentea. Mary Taylorrek bere diseinuetan hegalen (lihozko) zatiak zulatzea erabaki zuen, fuselajearen hainbat zatitan bonbillekin konbinatuz argia hegazkinaren inguruan sakabanatzeko. Bere diseinuen frogak egin zituen Long Island eta New Hampshire gainean hegan egin zuen hegazkin batean.[6] Bere diseinuak ez ziren erabili Lehen Mundu Gerran, baina bere kontzeptua berriro hasi zen eta Bigarren Mundu Gerran probatu zen, baita Yehudiko argi-proiektuan ere.[6]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]