Mesfidatien Akademia
| Mesfidatien Akademia | |
|---|---|
.jpg) | |
| Tuta, quia diffidens (Segura, perquè desconfia) | |
| Datuak | |
| Mota | akademia |
| Herrialdea | Espainia |
| Agintea | |
| Egoitza nagusi |
|
| Historia | |
| Sorrera | 1700 |
| Sorlekua | Bartzelona |
| Desagerpena | 1714 |
Mesfidatien Akademia, katalanez Acadèmia dels Desconfiats, 1700ean Bartzelonan sortutako elkartea izan zen. Helburua Kataluniako historia, hizkuntza eta poesia ikertzea zen. Sortzaileak 14 jakintsu izan ziren eta dinamizatzaile nagusia Pau Ignasi de Dalmases izan zen. Egoitza nagusia Bartzelonako Carrer de Montcada kalean zegoen.
Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Erakundeak bizitza laburra izan zuen, saioak lau urte besterik ez baitziren ospatu eta, 1714an, Espainiako erregeak itxi egin baitzuen. Itxieraren arrazoia ideologikoa izan zen: Akademiaren partaide askok, Karlos II.a Espainiakoa hil zenean, Espainiako Ondorengotza Gerran, Karlos VI.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoaren Habsburgortarraren alde jarri ziren. Azkenik Filipe V.a Espainiakoak, hau da, Borboiek, irabazi zuten eta 1714ean Bartzelonan sartu zenean elkartea debekatu zuen. Modu batez, Reial Acadèmia de Bones Lletres de Barcelona erakundeak, 1729an sortua, haren ondorengoa izango zen.
Partaideak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Pau Ignasi de Dalmases, dinamitzatzaile nagusia.[1]
- Josep Antoni de Rubí i de Boixadors,
- Joan Antoni de Boixadors Pacs i de Pinós,
- Antonio de Peguera y de Aymerich,
- Llorenç de Barutell i d'Erill,
- Francesc de Junyent i de Vergós,
- Josep Amat de Planella,
- Alexandre de Palau i d'Aguilar,
- Francesc de Josa i d'Agulló,
- Josep de Taverner i d'Ardena,
- Agustí de Copons i de Copons,
- Felip de Ferran i de Sacirera,
- Josep Clua i Granyena,
- Josep de Rius i de Flaguera.[2]
Akademiaren partaideak ere hauek izan ziren: Josep Romaguera, Manuel de Vega i de Rovira, Joaquim Vives i Ximenes, Joan Baptista de Gualbes i Copons eta Francisco Valls.
Bultzatutako obrak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- 1701: Karlos II.a Espainiakoaren heriotzaren ondoren Nenias reales poesia bilduma argitaratu zuten
- 1703: Francesc Vicent Garciaren lanak
