Mizela
Mizela[1] koloideen faseetako bat osatzen duten molekulen multzoa da.[2] Mekanismo horren bidez, xaboiak uretan disolbaezinak diren molekulak disolbatzen ditu, hala nola koipeak.
Xaboi-mizela bat uretan eratzean, xaboi-molekulak (gantz-azido baten sodio edo potasio gatz bat) beren mutur hidrofoboetatik lotzen dira, kate hidrokarbonatuei dagozkienak; muturrak, berriz, karboxilo multzoak daramatzatenak, sodio edo potasio ioia galtzearen ondorioz modu negatiboan ionizatuak, elkarren artean aldentzen dira. Horrela, xaboiaren kate ez-polarrak uretara ezkutatzen dira, eta karboxilo taldeak, karga negatiboarekin, uraren eraginpean daude.
Era berean, disoluzio urtsu diluituan dauden lipido polarrak barreiatu egiten dira, eta mizelak eratzen dituzte. Horietan, kate hidrokarbonatuak ingurune urtsuan ezkutatzen dira, eta barne-fase hidrofoboa osatzen dute, gainazalean dauden multzo hidrofiloekin. Mikela horiek milaka lipido-molekula izan ditzakete, eta, beraz, masa oso handia dute.
Disoluzio urtsuetan, molekula anfifilikoek mizelak eratzen dituzte. Multzo polarrak gainazalean daude, eta zati apolarrak mizelaren barruan daude, uraren eta eremu hidrofoboen arteko kontaktu kaltegarriak ezabatzen dituen eta kate polarren multzoak soltea ahalbidetzen duen antolamenduan. Beste ingurune batzuetan, molekula anfifilikoak alderantzizko mizela gisa antola daitezke.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Euskalterm: [Nanoteknologia eta Nanozientzia Hiztegia] [2015]
- ↑ (Ingelesez) «What are Associated Colloids? Given an example.» Doubtnut.
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
|
Artikulu hau kimikari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |