Muleta (tauromakia)

Manuel Díaz “El Cordobés” muleta erabiliz.

Tauromakian, muleta (gaztelaniaz: muleta) toreatzeko ekipamendu bat da. Zapi edo oihal gorri bat da, eta zezen-hiltzaileak zezenaren oldarraldia tenkatu eta bideratzen du zezenketaren azken herenean. Pago-zurezko zotz baten gainean dago, ziriztatzaile (gaztelaniaz: estaquillador) deitua, forma eman eta eusten diona. Antzinako tauromakian erabiltzen zen mihise edo izara zuriaren oinordekoa da. Tamaina alda daiteke toreatzailearen tamaina eta gustuen arabera, baita pisua eta sendotasuna ere, zirkunstantzien arabera. Normalena da, ezpatarekin armaturik, lurrean arrastaka ibiltzea.

Egun bereziki haizetsuetan ohikoa izaten da forro bikoitzeko muletak erabiltzea, pisua handitzeak haizearekiko erresistentzia areagotu dezan.

Larrosa koloreko toreatzeko kapoteetik bereizi behar da, zezenketaren lehen bi herenetan erabiltzen baita. Muleta kapote baino txikiagoa eta arinagoa da, eta horrek muleta-zezenketaren luzimendu artistikoa eta doitua ahalbidetzen du.

Kapoteak dimentsio handiagoak ditu eta erabiltzeko zailagoa da bi eskuak behar direnean. Hala ere, trebetasun handia lortuz gero, luzimendua muletaren berdina edo handiagoa izan daiteke.

Kanpo estekak

• Datuak: Q2723059

Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.