Nélida Roca

Nélida Roca
	; Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Nélida Mercedes Musso
Jaiotza	Buenos Aires, 1929ko maiatzaren 30a
Herrialdea	Argentina
Heriotza	Buenos Aires, 1999ko abenduaren 4a (70 urte)
Hobiratze lekua	Mausoleum of the Argentine Association of Actors (en)
Heriotza modua	: gaixotasun kardiobaskularra
Familia
Ezkontidea(k)	Aldo Perricone (en)
Jarduerak
Jarduerak	vedettea
Genero artistikoa	Errebista

Nélida Roca (Nélida Mercedes Musso jaiotzean; Buenos Aires, 1929ko maiatzaren 30a - Ibidem, 1999ko abenduaren 4a) vedettea izan zen eta errebistako aktorea, Buenos Airesko vaudeville klasikoa Parisko Lido antzera, Argentinari datxezkion ukituekin.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

50eko, 60ko eta 70eko hamarkadetako Buenos Airesko errebistaren ikono zen. Haren lagunek eta lankideek La Roca deitzen zioten, kazetariek eta publikoak Venus de la Calle Corriente.

Haurtzarotik artista izan nahi izan zuen, bere aitaren, Genovako (Italia) bere aitaren eta Espainiako amaren aurkakotasunari aurre eginez. Puccino deitzen zioten etxean Pucci (italieraz, Pollito).

Julio Rivera Roca jazz piano-jotzailearekin bikotean, bere laguntzarekin bere ametsak bete zituen bere orkestrako abeslaria izanik.

1948an, Luis Cesar Amadorik, Maipo Antzokiaren jabeak, jazza abesten deskubritu zuen Richmond Gozotegian eta show-a ekoiztu zion: El Teatro Maipo cuenta su historia. Nélida izarra izanik, lehen ilarako besaulkien prezioa hirukoiztu egin zen, eta legenda bihurtu. Dringue Farías, Adolfo Stray, Jovita Luna eta Beba Bidartekin batera argitaratutako aldizkariak hiriko ondare kulturalaren parte dira.

1960ko hamarkadan, Pipo Manereak elkarrizketa egin zion Sábados Circulares (Larunbat Zirkularrak) programan, bertan, emakume lotsatiaren bizitzaz, River Plate klubean izandako fanatismoaz eta gosaria eta bazkaria alde batera utzita bere irudiari eusten zion moduaz hitz egin zuen.

Gorputz kultural baten jabea zen, kirurgia estetiko eta silikonorik ez zegoen garai batean. Buenos Airesko mitologiaren arabera, ez zen vedetterik izan errebistan hainbeste garborekin eskailerak jaitsi zituenik.

Pancho Guerrero zuzendariak konbentzitu egin zuen Canal Siete y medio programan parte hartzeko. Programaren ekoizlea Héctor Ricardo García izan zen.

Azken ikuskizuna 1974ko neguan izan zen, La Revista de Oro lanarekin, Jorge Porcel eta Susana Giménezekin batera, Astros antzokian. 1981ean Konex Saria jaso zuen, Ikuskizunen Diziplinan Merezimenduaren Diploma: Vedette.

Bizitzaren amaieran artritis erreumatoideoa oso larria izan zuen, eta Kubara joan zen arintze bila.

1962an Aldo Perricone kantari italiarrarekin ezkondu zen, eta gero Hernán de Lafuente doktorearekin, Fortabateko Amalia Lacrozeren lehen senarrarekin.^[1]1974an, Alberto Persicorekin ezkondu zen, eta, gero, ikuskizunen mundutik erretiratu eta Europan zehar Espainia eta Italia bezalako lekuetara bidaiatu zuen.