Nibel

Nibela neurgailu bat da, elementu baten horizontaltasuna edo bertikaltasuna zehazteko erabiltzen dena. Mota ezberdinak daude, eta nekazariek, zurginek, igeltseroek, errementariek, aluminioko langileek, argazkilariek eta beste batzuek erabiltzen dituzte. nibela oso tresna erabilgarria da, oro har, eraikitzeko, baita koadro bat kokatzeko ere, perspektibak akatsak sortzen baititu.

Burbuilazko nibela XVI. mendeko Melchisédech Thévenot fisikari eta idazle frantsesaren asmakuntza izan zen, 1661ean edo 1662an.^[1] Tresna alkoholez bete, harriz muntatu eta leiar batez hornitu zuen. Asmakizunaren berri eman zien Londresko Robert Hookeri eta Florentziako Vincenzo Vivianiri.

Burbuilazko nibela[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Tresna horren printzipioa hodi garden txiki batean dago (kristala edo plastikoa), eta hodi hori likidoz (alkohola edo eterra) beteta dago, barruan aire-burbuila bat duela. Burbuila bi marken artean simetrikoki badago, instrumentuak maila zehatz bat adierazten du (helburu praktikoetarako), horizontala, bertikala edo bestelakoa izan daitekeena, soilik erreferentziazkoa den neurketa-tresnaren kokapen orokorraren arabera.

Nibel topografikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nibel topografikoa topografian eta lur-neurketan erabiltzen den tresna da, eta, teodolito baten antzera, sestrak neurtzeko eta doitasun handiko berdinketak egiteko aukera ematen du, zurezko masoa eta plastikozko hodi bat daramana.