Numerus clausus

Wikipedia, Entziklopedia askea

Numerus clausus latinezko esapidea da (euskaraz zenbaki itxia) eta pertsona multzo baten parte hartze edo sarrera mugatzen duen kopurua adierazten du.

Gehienetan, hezkuntza arloan erabiltzen da. Adibidez, unibertsitate batean medikuntza ikasketak hasi nahi dituzten ikasle kopuruari buruz 200 numerus clausus bat ezar daiteke. Horrela egiten bada, irizpide batzuk ezarri beharko dira 200 ikaslerik "onenak" nortzuk diren ebazteko, eta ezarritako irizpideen arabera berrehun onenak nortzuk diren erabakitzeko. Fakultatean numerus clausus egoteak berrehun horiek bakarrik onartuko direla iragartzen du. Berrehun horietatik kanpoko beste guztiak ezin izango dira fakultatean matrikulatu.

Ikus, baita[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Zirriborro Artikulu hau zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.