Objektibo normal

Objektibo normal
	Objektiboa

Argazkigintzan, objektibo normala^[1] foku-distantzia irudia erakusten den formatuaren diagonalaren berdina duen objektiboa da . Horrela, 46º inguruko ikusangelua lortzen da, eta hori giza begi geldiaren ikuseremutik nahiko hurbil dago.

Objektibo normal batekin egindako argazki bat ikustean, perspektiba natural baten inpresioa lortzen dugu, lerroen distortsiorik gabe, objektibo angeluhandietan bezala.

Formatu txikiko kameretan (35mm), objektibo normal baterako erabiltzen den foku-distantzia 50 mm-koa izaten da, nahiz eta formatuaren diagonala, 24x36mm, 43,3mm-koa izan. 55 mm-koak ere badaude, eta marka batzuek 60 mm-ko foku-distantziara arteko objektiboak saltzen dituzte objektibo normaltzat. Bestalde, formatu txikiko kamera konpaktu batzuetan 38 eta 45 mm arteko distantzia fokalak erabiltzen dituzte.

6x4,5 irudi-formatua duten formatu ertaineko kameretan, foku-distantzia normal bat 75 mm-koa izango litzateke, 6x6 cm² foku-distantzia normala 80mm-koa izango litzateke, 90mm-koa 6x7rako eta 105mm-koa 6x9cm²-ko formatuetarako (diagonala = 10,8cm); foku-distantzia hori pixka bat angeluarra izango litzateke 9x12cm²-ko formatuan.

Formatu handiko kameretan, objektibo normaltzat honakoak erabiltzen dira : 150mm-ko foku-distantzia 4x5erako (10x12.5cm2), 210mm-ko foku-distantzia 5x7rako eta 300mm-ko foku-distantzia 8x10erako.

Era berean, argazki-kamera digitaletan irudi-sentsorearen diagonala hartu behar da kontuan, pixel kopurua kontuan hartu gabe. Adibidez, APS-C sentsorea duen kamera batean objektibo normala 30 mm. izango litzateke, eta Full Frame sentsorea duen kamera batean 35 mm-ko film baten objektibo formatua mantenduko litzateke, hau da, 50 mm.

Foku-distantzia objektibo normalean baino txikiagoa duten objektiboei angeluhandiak esaten zaie, eta foku-distantzia handiagoa dutenei teleobjektiboak.