Oxidatzaile

Wikipedia, Entziklopedia askea
Substantzia erregarrien arrisku-ikurra
Oxidazioaren ikur zaharra

Oxidatzaile bat erredox erreakzio batean elektroi bat jasotzen duen konposatu kimiko bat da. Agente oxidatzaileak elektroiak irabazten dituenez esaten da erreduzitua izan dela.

Agente oxidatzailea bera da erreduzitzen dena, elektroiak berak hartzen dituelako, baina erreaktantea da oxidatzen dena, elektroiak galtzen duelako. Oxigenoa da honen adibiderik nabarmenena, baina oxidatzaile guztiek (adibidez, kloro trifluoridoak) ez dute oxigenorik euren barnean.

Adibidez, burdin(III) oxidoaren formazioa burdinaren oxidazioz ematen da:

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]