Paine mendikatea
| Paine mendikatea | |
|---|---|
 | |
| Datu orokorrak | |
| Garaiera | 2.884 m |
| Mota | mendigune |
| Luzera | 24 km |
| Zabalera | 13 km |
| Azalera | 312 km² |
| Geografia | |
 | |
| Koordenatuak | 51°S 73°W / 51°S 73°W |
| Mendikatea | Andeetako Patagonia |
| Estatu burujabe |  Txile |
| Eskualdea |  Magallanes y la Antártica Chilena eskualdea |
| Probintzia | Última Esperanza probintzia |
| Babestutako-eremua | Torres del Paine parke nazionala |
| Geologia | |
| Material nagusia | Granito |
Paine mendikatea, Paine mendigunea izenez ere ezaguna, Txileko Patagoniako Torres del Paine Parke Nazionalean dagoen mendi multzo txiki baina nabarmena da. Puerto Natales hiritik 150 km iparraldera dago, Punta Arenasetik 400 km iparraldera, eta Txileko hiriburutik, Santiagotik, 2500 kilometro baino gehiago hegoaldera. Administratiboki Torres del Paine komunaren barruan dago (Magallanes eta Txileko Antartikako Eskualdea). Bere gailurren artean, ezagunenak Torres del Paine izenekoak dira, batez beste 2600 m inguruko granitozko hiru tontor.
National Geographic-en edizio berezi batean, Torres del Paine "munduko bosgarren tokirik ederrena" bezala aukeratu zuten. [1]
2013ko azaroaren 1ean, virtualtourist.com webguneak munduko zortzigarren mirari gisa aukeratu zuen lekua, sarean egin zen bozketa bidez, 300 alternatiben artean. [2]
Etimologia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Terminoa mapudungun payne hitzetik dator, "zeruko kolore urdina" esan nahi duena. Hala ere, maputxe hizkuntza ez da hitz egin edo hitz egiten inguruan eta izena Santiago Zamora gidari txiletarrak eman zuen, 1870 inguruan esploratu zuena; eskualdeko aditu handia bihurtu zen eta Tomas Rogersen ezagutze-esplorazioetarako gidari gisa aritu zen 1877 eta 1879an [3] Txileko erdialdean izen hori duten hainbat toki daude, hala nola Paine, Angostura de Paine edo Valdivia de Paine komuna.
Gailurrak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Mendiguneko gailurrik altuena Cerro Paine Grande da, bere koordenatuak. Oro har, kota 3050 m-koa dela esaten da. [4]
Gailur ezagunenak Torres del Paine-ei dagozkion hirurak dira. Izotz glaziarraren indarrez moldatutako granitozko erraldoiak dira.
Torre D'Agostini, 2850 m-koa, [4] eguraldi baldintza onekin mendigunearen hego aurpegitik ikus daiteke, Torres del Paine eta Almirante Nieto mendiaren artean. Bere lehen igoera Armando Astek gidatutako Italiako espedizioak egin zuen. Torre Central (2800 m) 1963ko abenduaren 16an igo zuten lehen aldiz Chris Bonington eta Don Whillans britainiarrek, [4] eta Torre Norte edo Monzino (2600 m), Guido Monzino italiarrak.
Beste gailur batzuk Cerro Fortaleza, 2900 m, Cuerno Principala, 2600 m ingurukoa, [4] eta Almirante Nieto mendia, 2670 m-ko altuera duena. [4]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ La Tercera. (13 de junio de 2013). National Geographic elige a las Torres del Paine como el quinto lugar más hermoso del mundo. .
- ↑ Radio Bío-Bío. (1 de noviembre de 2013). Torres del Paine fue elegida la octava maravilla del mundo. .
- ↑ Puerto Natales - Capital de la provincia de Última Esperanza. Punta Arenas.
- ↑ a b c d e «El conocimiento geográfico de la Patagonia interior y la construcción de la imagen de las Torres del Paine como patrimonio natural a conservar» Estudios Geográficos LXX (266): 125-154. Enero-junio 2009 doi:..
Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Biggar, John, 2005. Andeak: eskalatzaileentzako gida (3. edizioa, ISBN 0-9536087-2-7 ).
- Kearney, Alan, 1993. Mendizaletasuna Patagonian . Seattle AEB: Cloudcap.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Txileko Patagoniarako merkataritza eta turismo gida gaztelaniaz, Punta Arenas (Txile)
- Patagoniako gida
- Patagonia Webcam eta mendiguneko mapa
- Última Esperanza itsasadarreko mendigunearen argazkia, 50 km hegoaldera
- Torres del Paine summitpost-en (Ingelesez)
- Txileko turismoa munduan
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q930366
Multimedia: Cordillera del Paine / Q930366