Pazientzia

Wikipedia, Entziklopedia askea
Hans Sebald Behamen 'Pazientzia' grabatua, 1540

Pazientzia, eroapen (batez ere Bizkaian) edo egonarri oinazeak eta eragozpenak eramateko bertutea da; patxadaz itxaroteko edo eginkizun neketsu batean irauteko gaitasuna.[1] Hitza latinezko pati hitzetik dator, euskaraz "sufritu" esan nahi duena. Jada Aristotelesek goraipatua, erlijio guztiek bultzatzen dute.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Filosofia Artikulu hau filosofiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.