Poliimida

Wikipedia, Entziklopedia askea
Poliimiden egitura

Poliimidak polimero-klase bat da egituran imida taldeak dituena. Ezaugarri bereziak dituzten polimeroak dira, tenperatura altuetan egonkorrak izatea esaterako[1][2]. Kaptona da horietako bat.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lehen poliimida Bogart-ek eta Renshwa-k deskubritu zuten 1908an ohartu zirenean anhidrido 4-aminoftalikoa berotzean ez zela urtzen, baizik eta ura askatzen zuela eta pisu molekular handiko polimero bat ematen zuela[3].

Lehen poliimida komertziala kaptona izan zen DuPont enpresak 1950eko hamarkadaren hasieran prestatzen hasi zena[4].

Sintesia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bi metodo nagusi daude poliimidak prestatzeko: dianhidridoen eta diaminen arteko erreakzioa (usatuena) eta dianhidridoen eta diisozianatoen artekoa.

Erreakzioa urratsa bakarrean edo bi urratsetan egin daiteke. Ohikoena bi urratsetan egitea da beheko eskemari jarraiturik.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. (Ingelesez) Wright, Walter W.; Hallden-Abberton, Michael. (2000-06-15). Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA ed. «Polyimides» Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry (Wiley-VCH Verlag GmbH & Co. KGaA): a21_253.  doi:10.1002/14356007.a21_253. ISBN 978-3-527-30673-2. (Noiz kontsultatua: 2022-12-15).
  2. Kirk-Othmer encyclopedia of chemical technology.. (5th ed. argitaraldia) Wiley-Interscience 2001 ISBN 978-0-471-23896-6. PMC 751969625. (Noiz kontsultatua: 2022-12-15).
  3. Bogert, Marston Taylor; Renshaw, Roemer Rex. (1908-07). «4-AMINO-0-PHTHALIC ACID AND SOME OF ITS DERIVATIVES.1» Journal of the American Chemical Society 30 (7): 1135–1144.  doi:10.1021/ja01949a012. ISSN 0002-7863. (Noiz kontsultatua: 2022-12-15).
  4. Hergenrother, Paul M.. (2003-03). «The Use, Design, Synthesis, and Properties of High Performance/High Temperature Polymers: An Overview» High Performance Polymers 15 (1): 3–45.  doi:10.1177/095400830301500101. ISSN 0954-0083. (Noiz kontsultatua: 2022-12-15).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]