Urtze

Wikipedia, Entziklopedia askea

Urtzea edo fusioa egoera solidotik likidora igarotzean datzan materiaren egoera aldaketa da. Alderantzizko prozesua solidotzea da.

Substantzia solido baten barne-energia handiagoa da, horregatik beroa edo presioa aplikatuz, tenperaturaren igoera emango da urtze punturaino helduz. Tenperatura igo ahala era ordenatu eta trinkoan dauden molekulen bibrazioa handituko da, molekulak desordenatuz. Bibrazioaren energia solidoaren barne-energia baino handiaga denean, urtze puntura heldu gara eta solidoa likido bihurtuko da.

Elementu bakoitzak bere urtze-puntua du. Solido bat bere urtze-puntura heldutakoan tenperatura konstante mantenduko da aldi batez eta momentu horretan urtuko da. Solidoa likido bihurtzeko erabilitako energia bero-sorra da.

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Zientzia Artikulu hau zientziari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.