Roser Bach
| Roser Bach | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
2013ko abenduaren 4a -
2011ko uztailaren 6a - 2013 - Gema Espinosa →
2009 - 2011 - Javier Hernández Moreno → | |||||||
| Bizitza | |||||||
| Jaiotzako izen-deiturak | Roser Bach i Fabregó | ||||||
| Jaiotza | Bartzelona, 1964 (59/60 urte) | ||||||
| Herrialdea |  Katalunia | ||||||
| Familia | |||||||
| Ezkontidea(k) | Germà Gordó i Aubarell | ||||||
| Hezkuntza | |||||||
| Heziketa | Bartzelonako Unibertsitatea | ||||||
| Hizkuntzak | katalana | ||||||
| Jarduerak | |||||||
| Jarduerak | epailea eta magistratua | ||||||
Roser Bach i Fabregó (Bartzelona, Katalunia, 1964ko abuztua) Bartzelonar epailea da. 2013ko abenduaren 4tik Espainiako Botere Judizialaren Kontseilu Nagusiko bokal kargua du.[1]
Ibilbidea
[aldatu | aldatu iturburu kodea]1989an karrera judizialean sartu zen, Gava eta Sant Feliu de Llobregateko Lehen Auzialdiko eta Instrukzioko epaitegietan zerbitzatuz. 1992an, magistratu izendatu zuten, eta Lleidako eta Hospitalet de Llobregateko espetxe-zaintzako epaitegietan aritu zen. Bartzelonako Probintzia Auzitegiko magistratua da. 2005. urtetik Ikasketa Juridikoen eta Prestakuntza Espezializatuaren Zentroko (CEFJE) epaile, fiskal eta idazkari judizial izateko oposiziogileak prestatzeko Programaren koordinatzailea izan zen, eta 2009. urtean zentro horretako zuzendari kargua bete zuen. 2011ko uztailaren 6an Espainiako Eskola Judizialeko zuzendari izendatu zuten,[2] eta 2013ko abenduaren 4an Botere Judizialaren Kontseilu Nagusiko bokal kargua hartu zuen.[3]
Botere Judizialaren Kontseilu Nagusiko kide gisa egindako jarduerak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Txostenak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Abortuaren Erreforma
[aldatu | aldatu iturburu kodea]2014ko ekainaren 16an egindako osoko bilkuran, Clara Martínez de Careaga, Pilar Sepúlveda, Roser Bach, Álvaro Cuesta, Mar Cabrejas, Victoria Cinto, Rafael Mozo eta Concepción Sáez kontseilukideek boto partikularra eman zuten gobernuak aurkeztutako abortuaren legea erreformatzeko aurreproiektuaren aurka. Boto partikularrak aurreproiektua erretiratzeko eskatu zuen, "gure inguruko herrialdeetan ezarritako sistema orokorretik urruntzen gaituelako", berdintasunari eta emakumeen eskubideei dagokienez "atzerapausoa" delako, haurdunaldia borondatez etetea Estatuaren kontrolarekin lotzen zuelako eta Auzitegi Konstituzionalak onargarritzat jo zituen jokabideak zigortzen zituen eta.[4] Azkenean, gobernuak proiektua erretiratu egin zuen, eta horrek Alberto Ruiz Gallardon Justizia ministroaren dimisioa eragin zuen.
Botere Judizialaren Lege Organikoaren erreforma
[aldatu | aldatu iturburu kodea]2014ko ekainaren 25ean, Clara Martinez de Careaga, Roser Bach, Maria Victoria Cinto Lapuente, Rafael Mozo, Concepcion Sáez eta Pilar Sepúlveda Botere Judizialaren Kontseilu Nagusiko (BJKN) bokal progresistek Kontseiluaren osoko bilkurari eskatu zioten, idatzi bateratu batean, Botere Judizialak Botere Judizialaren Lege Organikoa aldatzeko Exekutiboak sustatutako aurreproiektua erretiratzeko «eska» ziezaiola Gobernuari, Botere Judizialak horri buruzko txostena egin behar baitzuen.
Bokal horien ustez, aurreproiektuak «botere judizialari buruzko mandatu konstituzionalekin aurrez aurre talka egiten zuen eredu berri bat diseinatu zuen», eta epaileen zehaztapenak zuzendu behar zituzten printzipioak urratzen zituen: independentzia, legezko aurredeterminazioa, mugiezintasuna, erantzukizuna eta legearen inperioari soilik men egitea.[5]
Nóos auziko epaileari laguntzea
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Clara Martinez de Careaga, Roser Bach, Victoria Cinto, Rafael Mozo, Concepcion Sáenz eta Pilar Sepúlveda bokalek, Botere Judizialaren Kontseilu Nagusiko sektore aurrerakoikoak, 2014ko ekainaren 29an Kontseiluaren Batzorde Iraunkorrarin Noos auziko fiskalaren, Pedro Horrachen, aurkako helegitea aurkezteko eskatu zioten, Cristina infanta zenaren inputazioaren aurkako errekurtsoan. Batzorde Iraunkorrak Ministerio Publikoari Castro epaile eta magistratuen lanari «zor zaion» errespetu eta leialtasun instituzionala exijitzeko eskatu zuten. Batzorde Iraunkorrak eskaera onartu zuen, baina oso moderatua izan zen.[6]
Beste jarduera batzuk
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Susana Díazekin bilera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]2014ko uztailaren 4an, Andaluziako Juntako presidentea, Susana Díaz, Sevillako San Telmo Jauregian bildu zen Botere Judizialaren Kontseilu Nagusiko (BJKN) hiru kiderekin, eta haiekin berdintasunari eta genero-indarkeriari buruzko gaiak jorratu zituen. Lehendakariarekin bildu ziren hiru bokalak Clara Martinez de Careaga Kontseiluko Berdintasun Batzordeko presidentea, Pilar Sepúlveda Genero Indarkeriaren Behatokiko kidea eta Roser Bach izan ziren. Bileran, BJKNko kideek berdintasunaren eta genero-indarkeriaren arloan egiten ari ziren lanen berri eman zioten Andaluziako presidenteari. Halaber, arlo judizialean prestakuntzak zuen garrantzia nabarmendu zuten.[7]
Presidentialismoari eta Batzordeen berritze ezari egindako kritika
[aldatu | aldatu iturburu kodea]2015eko urtarrilean, Clara Martínez de Careagak, beste sei kiderekin batera (Roser Bach, Victoria Cinto, Rafael Mozo, Pilar Sepúlveda, Concepción Sáez eta Enrique Lucas), Lesmes presidenteak Batzordeen osaera izozteko proposamenaren aurka egin zuen, eta Batzorde Iraunkorrean gehiengo kontserbadorea, eta gutxiengo aurrerakoiak proposatzen zuen ordezkaritza baztertuz, organoaren pluraltasuna itota. Ekintza hori kritikatzeko gutun gogor bat igorri zuten aurrerakoiek, eta bertan zera adierazi zuten: "Osaera bera duen batzorde hori izendatzen zenetik mantendu egin zen, legez berritu behar zenean. Argi eta garbi legez ezarritakoarenkontraesanean, lotsarik gabe, Kontseiluaren eredu berriak presidentetzazalea izan behar ez zuela argi eta garbi ezartzen zuen. Lege baten letra eta izpiritua saihesten zituen, Batzorde Iraunkorreko kide guztien parte-hartzea urtero berrituz bermatzeko helburua zuen lege hori. [8]
Errekurtsoa Auzitegi Gorenera Batzorde Iraunkorra berritzeko eskaeraren inguruan Lehendakariak egindako jarduketengatik
[aldatu | aldatu iturburu kodea]2015eko apirilean, Botere Judizialaren Kontseilu Nagusiko kide Clara Martínez de Careaga, Roser Bach, María Victoria Cinto eta Concepción Sáez-ek jakinarazi zuten Administrazioarekiko auzi-errekurtsoa jarri zutela Auzitegi Gorenaren aurrean, Lehendakariak hartutako erabakien aurka. Urtarrilaren 29ko Osoko Bilkuran, Botere Judizialaren Kontseilu Nagusia osatzen zuten Batzordeak urtero berritzeari buruzko Akordioaren deliberazioan eta bozketan, Lehendakariak argi eta garbi urratu zituela legeak eta arautegiak eratzeko ezarritako arauak, borondate kolegiatua eta organo konstituziogile hau osatzen zuten Batzordeak eratzeko arauak. [9]
Bizitza pertsonala
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Germà Gordó Kataluniako Generalitateko Justizia Departamentuko kontseilari ohiarekin ezkonduta dago, eta Kataluniako Justizia Auzitegi Nagusiak ikertu egin du, %3 auziaren harira influentzia trafikoa, eroskeria eta diru publikoak bidegabe erabiltzea egotzita.[10][11]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Taulés, Silvia. (1 de diciembre de 2013). «Todo el poder de la justicia en una casa» El Mundo.
- ↑ «El CGPJ nombra a Roser Bach como nueva directora de la Escuela Judicial» ABC 30 de noviembre de 2011.
- ↑ «Real Decreto 931/2013, de 29 de noviembre, por el que se nombran vocales del Consejo General del Poder Judicial a propuesta del Senado» Boletín Oficial del Estado 289: 95676. 3 de diciembre de 2013.
- ↑ [1] Txantiloi:Wayback La información.com
- ↑ ABC, 24 de junio de 2014.
- ↑ [2] La Voz de Galicia, Seis vocales progresistas del Consejo General del Poder Judicial muestran apoyo al juez Castro.
- ↑ Europa Press, Susana Diaz trata asuntos de igualdad con tres vocales del Consejo.
- ↑ [3] El PP amplía su mayoría en la comisión clave del Poder Judicial. El País. 29 de enero de 2015.
- ↑ Vocales del CGPJ interponen recurso contencioso ante el Supremo sobre las decisiones del Pleno del pasado 29 de enero. LAWYERPRESS. 6 de abril de 2015.
- ↑ Ellakuría, Iñaki. (11 de noviembre de 2022). «Consortes del 3%» El Mundo.
- ↑ «El TSJC investiga a Germà Gordó por tráfico de influencias y malversación por el caso del 3%» El Mundo 2 de junio de 2017.
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q19301797