San Andrés (Ribera)

Wikipedia, Entziklopedia askea
San Andrés (Ribera)
Jatorria
Sortzailea(k)José de Ribera
Sorrera-urtea1631
IzenburuaSan Andrés
Jatorrizko herrialdeaEspainia
Ezaugarriak
Materiala(k)olio-pintura eta Margo-oihala
Dimentsioak123 (altuera) × 95 (zabalera) cm
Genero artistikoaarte sakroa
Egile-eskubideakjabetza publiko
Deskribapena
Iconclass11H(ANDREW)9
Kokapena
LekuaPradoko Museoa
BildumaPradoko Museoa
InbentarioaP001078
Argumentu nagusiaAndresa

San Andrés Jusepe de Ribera margolari espainiarraren lan ospetsua da. Mihise gaineko olioz egina dago eta 123 zm-ko altuera eta 95 zm-ko zabalera du. 1631 inguruan margotu zuen eta, gaur egun, Pradoko museoan dago jasota, Madrilen (Espainian). Barrokoko tenebrismo joeran sailkatzen da.[1]

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lan hau Riberaren lehen garaian kokatzen da, tenebrismoan alegia, eremu argiztatuen eta goibelen arteko kontraste nabarmenekin margotuta baitago. Hasiera batean El Escorial monasterioan egon zen, Pradoko museora eramana arte. Lan horren kopia partzial bat egin zuen Mariano Fortunyk; Pradoko museoak 2014an erosi zuen ere bai.[2]

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Margolan honek irudi isolatu bat erakusten du, Andres apostolua. Argia ezkerretik erortzen zaio, bortizki. Santuaren aurpegia eta gorputz biluzia biziki argituta daude. Irudia errealismo handiz irudikatuta dago. Mota honetako koadroetarako, Riberak naturaleko modeloak kopiatzen zituen, Napoliko arrantzaleak adibidez. Bere martirioaren gurutzeari besarkatuta dago apostolua. Eskuan, amu bat darama arrain batekin, bere arrantzale-lanbidea gogoratuz.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]