San Lorenzo in Lucina basilika

Koordenatuak: 41°54′12″N 12°28′43″E / 41.90342°N 12.47869°E / 41.90342; 12.47869
Wikipedia, Entziklopedia askea
San Lorenzo in Lucina basilika
Kokapena
Estatu burujabe Italia
Eskualdea Lazio
Italiako hiri metropolitarraErromako hiri metropolitarra
HiriaErroma
Koordenatuak41°54′12″N 12°28′43″E / 41.90342°N 12.47869°E / 41.90342; 12.47869
Map
Historia eta erabilera
Izenaren jatorriaLaurendi Erromakoa
Erlijioakatolizismoa
ElizbarrutiaErromako elizbarrutia
Arkitektura
EstiloaArkitektura barrokoa
Ondarea
Kontaktua
Helbideavia in Lucina, 16/a - Roma
Webgune ofiziala

San Lorenzo in Lucina Erroman dagoen antzinako basilika bat da, San Lorentzori eskainia.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

San Lorentzo in Lucina basilika IV. mendekoa da, izen bereko emagin erromatarraren bizilekuko etxearen gainean, non paganismoaren lehen kristau bihurtuak otoitz egiteko elkartzen uzten zion. Eliza, 440an sagaratu zuen Sixto III.a aita santuak gurtza ofizialerako, ondoren, Pascual II.a aita santuak berreraiki zuelarik, erabat 1130ean amaitua. XVII. mendearen erdialdean, Cosimo Fanzagok erabat aldatu zuen barrualdea, eliza habearte bakar batetik eraldatu eta alboko habeartea kapera bihurtuz. Beste zaharberritze bat XIX. mendearen bigarren erdian egin zen, non Pio IX.aren aginduz nabearen dekorazio barrokoa berritu zen.

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Fatxada[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Elizaren fatxadan elizpe handia dago, kapitela eta oinarria dituen granitozko zutabeekin apaindua, zutabe zahar handi batez egindako arkitrabila baten gainean eraikia. Bere eskuinean, bost ordenako kanpandorre erromaniko bat altxatzen da. Fatxadaren erdialdean, tinpano triangeluarraren gainean, arrosa dago eta, bere ondoan, bi leiho angeluzuzen barroko.

Barnealdea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hasieran hiru habearte zituen basilikak; gaur egun, habearte bakarra du, lau kapera eta aldare nagusia. Aldare nagusian, Guido Reni Gurutziltzatuaren lana eta Kristoren bizitzari eta berpizkundeari buruzko Ebanjelioko pasarteak irudikatzen dituzten beste lan batzuk daude. Gainera, basilikaren zaindaria den San Lorentzoren bizitza eta martirioa irudikatzen duten lanak daude.

Elizari loturiko pertsonaiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Elizan Nicolas Poussin margolari frantsesa, "Et in arcadia ego" esaldi misteriotsua, Luca Marenzio musikagilea, Josef MysliveEK txekoslovakiar musikagilea, Mozarten laguna eta bizirik zegoela bohemiar jainkosa, Bernardo Pasquini toskanar musikagilea eta CarFea arkeologo eta bildumagilea izan ziren. Eliza honetan Gian Luigi Zampieri orkestra zuzendaria bataiatu zuten.

Irudiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • G. Fronzuto, Organi di Roma. Guida pratica orientativa agli organi storici e moderni, Leo S. Olschki Editore, Firenze 2007, pp. 196-198

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]