Edukira joan

Sue Gray (funtzionarioa)

Wikipedia, Entziklopedia askea
Sue Gray (funtzionarioa)

Bizitza
JaiotzaNorth London, 1957 (66/67 urte)
BizilekuaIpar Irlanda
Newry
Familia
Ezkontidea(k)Bill Conlon (en) Itzuli
Seme-alabak
Hezkuntza
Hizkuntzakingelesa
Jarduerak
Jarduerakfuntzionarioa eta goi-funtzionarioa
Enplegatzailea(k)Cabinet Office (en) Itzuli
Lan nabarmenak

Susan Gray (Londres, Erresuma Batua, 1957) britainiar funtzionarioa da, eta 2021etik 2023ko martxoaren 2ra arte Kabinetearen Bulegoko bigarren idazkari iraunkorra izan zen.[1] Martxoaren 4an, Alderdi Laboristaren kabineteburu gisa lan egiten hasi zen.

Ibilbide profesionala

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Grayk 1970eko hamarkadaren bukaeratik egin du lan Zerbitzu Zibilean, eta, gainera, 1980ko hamarkadaren amaieran bere ibilbidea eten zuen, Sam McBride kazetariak "harrigarriro ez oso ortodoxoa" zela esan zuen, Newryko Cove Bar pub bat zuzentzen ari zenean, Bill Conlon senarrarekin, Portaferryko country abeslariarekin.[2][3][4] 1990eko hamarkadaren amaieran hasi zen lanean Kabinetearen Bulegoan.[5] Geroago, Kabinetearen Bulegoan lan egin zuen, etika eta dekorazio taldeko zuzendari nagusi gisa (2012-2018) eta Bulego Pribatuen Taldeko buru gisa, Kabinetearen Idazkaritzapean.[5]

Ministerioetako bulegoak eta gobernuan etika gainbegiratzeko lanetan, Gray "herrialdea zuzentzen zuen emakume" gisa deskribatu zuten.[6][7] Plebgateren ikerketa zuzendu zuen Kabinetearen Bulegoaren barruan, sailez kanpoko erakunde publikoen 2012ko erreforma eta Damian Green legebiltzarkidearen aurkako akusazioen ikerketa, lan helburuetarako konputagailuen erabilerarekin lotuta.[8][9][8][10][11][12] Gero, Green kabineteko postutik bota zuten. Nahiko ezezagun gisa erretratatu dute, baina eragin handia duena, eta "enigma bat" eta "nabarmena ... dokumentuen arrastorik ez uzteko erabakiarengatik".[13][14][15] Gordon Brown lehen ministro ohiak bere memorietan azaldu zuenez, "aholku jakintsuak ematen zituen, sarriegi gertatzen zen minikrisiak eta krisiak gertatzen zirenean". The Guardian-ek "operadore zorrotz" gisa deskribatu zuen.[12][16]

Chris Cook BBCko politika editorearen arabera, 2011n oker ohartarazi zion Michael Goveri, gobernuko negozioak posta elektroniko kontu pribatuen bidez egiteak gardentasun legeetatik salbuetsiko zuela. 2018an, ustez, kutsatutako odolaren eskandaluarekin lotutako informazio askatasun eskaerak blokeatzen saiatu zen.[17]

2018ko urtarrilean, Ipar Irlandako Exekutiboak iragarri zuen Gray Ipar Irlandako Zerbitzu Zibilera transferituko zela 2018ko maiatzetik aurrera Ipar Irlandako Exekutiboko Finantza Departamentuko idazkari iraunkor gisa.[18][19] 2018ko apirilean, Gray Helen MacNamarak ordezkatuko zuela iragarri zen Kabinetearen Bulegoan. 2020an, Gray ezin izan zuten Ipar Irlandako Zerbitzu Zibileko buru izendatu, eta, BBCri geroago egindako elkarrizketa batean, esan zuen:

«Susmoa dut jendeak pentsatu izan zuela beharbada ni desafiatzaileegia edo disruptiboegia nintzela, biak naiz...»[20][21]

2021eko apirilean, jakinarazi zen Gray Whitehallera itzuliko zela, 2016an Kabinetearen Bulegoko lehen Bigarren Idazkari Iraunkor gisa. Hark Michael Goveri ematen zion informazioa, eta Batasunari eta konstituzioari buruzko politikaren ardura zuen.[22][23]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ Wright, Oliver. (2021-04-08). Boris Johnson brings in 'sleaze-buster' Sue Gray to tackle threat to the Union. .
  2. ↑ Sam McBride, "‘Secretive’ senior Whitehall official with ‘astounding power’ in surprise move to Belfast", The i, 24 January 2018. Retrieved 14 January 2022
  3. ↑ Gareth Gordon, "Sue Gray: Civil servant seen as 'too challenging' for top job", BBC News, 20 May 2021. Retrieved 17 December 2021
  4. ↑ Gordon, Gareth. (2018-02-01). «Sue Gray, NI's 'enigmatic' senior civil servant» BBC News.
  5. ↑ a b «Sue Gray - GOV.UK» www.gov.uk.
  6. ↑ Harper, Jon Ungoed-Thomas and Tom. (2017-11-19). «'Deputy God' Sue Gray rules on Damian Green's fate» The Sunday Times.
  7. ↑ «Civil servant dubbed ‘most powerful woman in Britain’ drafted to help save the union» Nation.Cymru 2021-04-08.
  8. ↑ a b Proctor, Kate. (2017-12-21). «Sue Gray: Who is the woman at the helm of the Damian Green inquiry?» Evening Standard.
  9. ↑ Carr, Simon. (2012-02-02). «The Sketch: Meet silent executioner from the Cabinet Office» The Independent.
  10. ↑ Coates, Sam. (2017-11-11). «Sue Gray, the ethics chief in Green case, faced removal before election» The Times.
  11. ↑ Weaver, Matthew. (2017-12-20). «Who's who in the Damian Green inquiry» The Guardian.
  12. ↑ a b «Sue Gray: who is official tasked with investigating No 10 party claims?» the Guardian 2022-01-11.
  13. ↑ «Profile: Sue Gray, civil servant – and "the most powerful woman in Britain"» Conservative Home.
  14. ↑ Gordon, Gareth. (2018-02-01). «Sue Gray, NI's 'enigmatic' senior civil servant» BBC News.
  15. ↑ Cook, Chris. (2015-07-10). «A powerful person who stays hidden» BBC News.
  16. ↑ «Sue Gray: head of No 10 party inquiry is an uncompromising operator» the Guardian 2022-01-13.
  17. ↑ «Sue Gray: How ‘partygate’ investigator stonewalled transparency campaign» openDemocracy.
  18. ↑ «Civil service ethics chief Sue Gray moves to Northern Ireland finance post» Civil Service World 2018-01-24.[Betiko hautsitako esteka]
  19. ↑ New Permanent Secretary roles announced. 2018-01-24.
  20. ↑ New Director General of the Propriety and Ethics Team: Helen MacNamara. .
  21. ↑ Gareth Gordon, "Sue Gray: Civil servant seen as 'too challenging' for top job", BBC News, 20 May 2021. Retrieved 17 December 2021
  22. ↑ Wright, Oliver. (2021-04-08). Boris Johnson brings in 'sleaze-buster' Sue Gray to tackle threat to the Union. .
  23. ↑ «Sue Gray - GOV.UK» www.gov.uk.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Sue_Gray_(funtzionarioa)&oldid=9914435"(e)tik eskuratuta