Tabarra

Wikipedia, Entziklopedia askea

Tabarra edo tabarri (arabieraz: تبري‎) xiismoak erabiltzen duen erlijio-doktrina bat da, Jainkoaren aurka daudenengandik eta Mahoma profeta islamiarraren aurka zeudenengandik bereizteko betebeharra adierazten duena.

Xiitek uste dute imanatoa Risalaren (apostolutza) oinordekoa dela, eta, beraz, Islamaren babeslea dela. Mahomak sartu zuen instituzioa da (Imamak). Geroago, Imam bakoitzak hurrengo Imama nor zen aurkezten zuen. Beraz, Imamatorako eta Islamaren benetako forma ezartzeko oztopoak izan zituzten pertsonak eta, era berean, Ahl al-Bayten etsaiak izan ziren pertsonak Jainkoaren etsaiak dira, eta beharrezkoa da sinestun guztiak haiengandik bereiztea.

Definizioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Musulman xiita orok uste du bere betebeharra dela Jainkoaren etsaiengandik eta haren mezularietatik bereiztea. Musulmanak ez datoz bat Jainkoaren, Muhammaden eta Ahl al-Bayten etsaiak definitzerako garaian, eta sunismoak beste pentsakera bat du.

Tabarraren doktrinak berak ez du disoziatu edo norekin elkartu erabakitzen. Ahl al-bayten etsaiak bereizten ditu soilik. Identifikazioa gizabanako bakoitzaren araberakoa da.

Adibidez, pertsona batzuek Muawiyah I.a Ahl al-Bayten etsaitzat har dezakete. Kasu horretan, nahitaezkoa da Muawiyahrengandik bereiztea.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]