Tacu-tacu
Tacu-tacu Peruko gastronomiako plater tipiko bat da, bereziki gastronomia kreolekoa. Jaki honetaz dugun erreferentziarik zaharrena 1872koa da, Flores y Galindoren Salpicón de Costumbres Nacionales dokumentuan[1].
Tacu-tacu-a arraza beltzeko emakume esklaboek sortu zutela uste da, janari soberakinak aprobetxatzeko plater hau egiten omen zuten; ziurrenik ohitura hau ohikoa izango zen Amerikako eskualde ezberdinetako afrikar jatorriko esklaboen artean, honen gisako plater ezberdin asko baitaude, hala nola Gallo pinto Nikaraguan eta Costa Rican, Arroz moro Dominikar Errepublikan, Congri eta Moros y cristianos Kuban, Casamiento El Salvadorn, Feijoada Brasilen, eta Hoppin' John Ameriketako Estatu Batuetan.[2]
Antza denez «tacu-tacu» terminoa kitxuahizkuntzako tacuni eletik dator, 'gauza bat beste batekin nahasi' esan nahi duena.
Prestakuntza[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Plater hau arroz egosi eta aurreko eguneko soberakinetan datza, zartagin baten berotasunean nahasten dena orea lortu arte. Soberakinak gehienetan indabak, dilistak eta 'palla' izeneko beste leka batzuk izan ohi dira. Egosi ondoren ore hau frijitu egiten da kurruskari bihurtu dadin, nahiz hau derrigorrezkoa ez den eta batzuetan frijitu gabe ere prestatzen duten [1].
Platera hau arrautzaren bat, birrineztatutako xerra, solomo edo oilasko zati bat alboan duela zerbitzatzen da, eta baita beste osagai batzuez betea ere, batez ere itsaskiz.
Berezitasunak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Tacu-tacu mota ezberdinak daude, honen oinarrizko osagaiaren arabera:
- Indibaba tacu-tacuak: arroz eta indabezkoak.
- Pallar tacu-tacuak: arroz eta pallar xeheezkoak.
- Dilista tacu-tacuak: arroz eta dilistezkoak.
- Tacu-tacu con sábana: tacu-tacua birrineztatutako xerra batekin zerbitzatzen denean.[1]
- Tacu-tacu montado: Aurrekoa bezalakoa baina gainera arrautza frijitu batekin.
- Tacu-tacu betea: tacu-tacua itsaski, oilasko edo haragi gorriz betea.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ a b c Zapata Acha, Sergio. (2006). Diccionario de gastronomía peruana tradicional. (1. argitaraldia) Lima: Universidad San Martín de Porres ISBN 9972-54-155-X..
- ↑ Acosta González, Martín. (2011-4-2). Historia del tacu tacu, un “calentao” preparado por manos morenas. .
