Teofilo Urdanotz

Wikipedia, Entziklopedia askea
Teofilo Urdanotz
Bizitza
JaiotzaEtxarri1912ko otsailaren 6a
Herrialdea Nafarroa Garaia, Euskal Herria
HeriotzaMadril1987ko ekainaren 8a (75 urte)
Hezkuntza
HeziketaSan Tomas Akinokoa Eliz-Unibertsitatea
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakteologoa eta filosofia-historialaria
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaErromatar Eliza Katolikoa
Erlijio-ordenadomingotar

Teofilo Urdanotz Aldatz (Etxarri, 1912ko otsailaren 6a - Madril, 1987ko ekainaren 8a) nafar filosofo domingotarra izan zen.[1]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1923an Caldas de Besayako eskolan sartu eta 1927an abitua hartu zuen. 1936 eta 1938 artean Erromako Santo Tomas Akinokoaren Pontifize-Unibertsitatean doktore bilakatu zen teologian. Penintsulara itzuli eta armada matxinoen kapilaua izan zen. Harrezkero irakaslea izan zen, hasiera frantses eta historiakoa baina gero teologiakoa.

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Historia de la filosofía. IV: Siglo XIX: Kant, idealismo y espiritualismo (2009)
  • Historia de la filosofía. V: Socialismo, materialismo y positivismo. Kierkegaard y Nietzsche (2008)
  • Historia de la filosofía. VI: De Bergson al final del existencialismo (2006)
  • Historia de la filosofía. VII: Siglo XX: Filosofía de las ciencias, neopositivismo y filosofía analítica (1997)
  • Historia de la filosofía. VIII: Siglo XX: Neomarxismos. Estructuralismo. Filosofía de inspiración cristiana (2009)

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]