Troiatarrak
Itxura
Artikulu hau troiatarrak izeneko grand operari buruzkoa da, beste esanahietarako ikus: Troiatar (argipena)
Troiatarrak | |
---|---|
Jatorria | |
Argitaratze-data | XIX. mendea |
Estreinaldi-data | 1890eko abenduaren 6a |
Ezaugarriak | |
Hizkuntza | frantsesa |
Egile-eskubideak | jabetza publiko |
Deskribapena | |
Oinarritua | Eneida |
Libretista | Hector Berlioz |
Bestelako lanak | |
Musikagilea | Hector Berlioz |
Fikzioa | |
ikusi
| |
Troiatarrak[1] (frantsesez: Les Troyens) lau aktotan banatutako grand opéra bat da, Hector Berliozen musika eta libretoa duena. Virgilioren Eneida lanean oinarrituta, fikziozko gertaerak azaltzen ditu. 1863ko azaroaren 4an estreinatu zuten Parisko Place du Châtelet antzokian.
Pertsonaiak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Pertsonaia | Tesitura | Estreinaren antzezle-zerrenda 1863-11-4 (zuzendaria: Hector Berlioz) | |
---|---|---|---|
Énée (Eneas), troiatar heroia | tenor | Jules-Sébastien Monjauze | |
Chorèbe (Korebo), Asiako printzea | baritono | – | |
Panthée (Pantoo), troaiatar apaiza | baxu | Péront | |
Narbal, ministro | baxu | Jules-Émile Petit | |
Iopas, Tirotar poeta | tenor | De Quercy | |
Ascagne (Askanio), Eneasen semea | soprano | Mme Estagel | |
Cassandre (Cassandra), troiatar profeta | mezzo-soprano | – | |
Didon (Dido), Kartagoko erregina | mezzo-soprano | Anne-Arsène Charton-Demeur | |
Anna, Didoren ahizpa | kontralto | Marie Dubois | |
Bigarren mailakoa: | |||
Hylas, frigiar itsaslaria | tenor edo kontralto | Edmond Cabel | |
Priamo, Troiako erregea | baxu | – | |
Greziar buruzagia | baxu | – | |
Hektorren mamua | baxu | ||
Heleno, troiatar apaiza | tenor | – | |
Troiatar soldaduak | baxuak | Guyot, Teste | |
Mercure (Merkurio), jainkoa | baritono edo baxu | ||
Plutoren apaiza | baxu | ||
Polyxène (Polixena), Kasandraren ahizpa | soprano | – | |
Hécube (Hekuba), Troiako erregina | soprano | – | |
Andromaque (Andromaka), Hektorren alarguna | isila | – | |
Astianax, semea | isila | – | |
Rapsoda | hitz egiten | Jouanny |