Wikipedia, Entziklopedia askea
Eukalipto landarea Agioi Apostolin. Kreta, Grezia.

Eukaliptoa zuhaitz mota bat da. Jatorriz, Australia eta Ginea Berriakoak izan arren, gaur egun munduko hainbat lekutan aurki dezakegu. Hau, gizakiaren esku hartzearen ondorio izan da. Haren hazkuntza azkarra dela medio, papera, egurra eta bestelako produktu kimikoak ekoizteko landatu ohi da. Basogintzan garrantzi handia duen espezie honek Euskal Autonomia Erkidegoan (EAE) ere presentzia nabaria du, bereziki Bizkaian.

Nolako egitura du?[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eucalyptus zuhaitzaren zurtoina.

Zurtoina[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eukalipto espezie ezberdinak existitzen dira, haietako batzuen enborrak txikiak dira baina beste batzuenak berriz, 60 m gainditzera iristen ahal dira.

Honez gain, eukaliptoen enborren kanpoko azala (ritidoma) marroi argiko kolorekoa izan ohi da eta zerrendatan zuritu edo erortzen denez, barneko azalean orban grisak agertzen dira.

Eucalyptus zuhaitzaren hostoa.

Hostoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eukaliptoen hosto gazteak sesilak, obalatuak, grisaxkak eta higitai-itxurakoak dira. Hauek luzatuz joaten dira eta heltzerakoan kolore berde urdinxka hartzen dute; desinfektatzaile natural boteretsu bat den olioa eduki ohi dute eta honek usain baltsamikoa dauka, oso bereizgarria dena.

Sustraiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eukaliptoen sustraiak nahiko indartsuak izan ohi dira eta espeziearen arabera luzera ezberdinekoak dira. Adibidez, 20 m-ko eukalipto batek 5 m-ko eukalipto batek baino sustrai sare handiagoa izango du eta honekin batera luzera handiagokoak.

Nola ugaltzen da?[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eukaliptoaren fruitua (haziak barnean).

Egoera naturalean, landare hau, berak sortzen dituen hazi kantitate handietatik ugaltzen da.

Haziak eukaliptoaren fruituaren barruan daude. Hauek, oso diseinu bereziak dituzte: zurezko baia gogorrak dira, kapsulak diruditenak eta kolore ilunekoak. Oso usain bizia daukate.

Landaketa estentsiboetan, hazi bidezko landaketa-metodoa erabiltzen da eta gehienetan hegazkinen laguntzaz egiten da.

Non aurkitu ditzakegu?[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eukaliptoaren landaketa Viveiron (Galizia). Hosto berrien (argazkiaren behealdeko zuhaitz berrietan) eta helduen arteko aldea ikusten da.

Zuhaitz mota honen sorlekua Australia eta Ginea Berria da. Baina gaur egun ia edonon topa ditzakegu. Tenperatura -12 ° C-tik behera jaisten ez den edozein tokitan haz daiteke.

Espainian adibidez oso ugaria da Eukalipto zuria (Eucalyptus globulus); Galizian eta Kantauriko itsasertzean eukalipto gorria (Eucalyptus camaldulensis), barnealdean gehienbat. Aipatzekoa da EAEko lurraldearen %2,6 eukaliptoak okupatzen duela. Okupatutako lurralde edo eremu honen %60 eukalipto zuriak hartzen du eta gelditzen den %40 berriz, eukalipto distiratsuak (Eucalyptus nitens).

Zertarako erabiltzen da?[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ekoizpenerako[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oso azkar hazten denez, produktu ezberdinak sortzeko erabili ohi dira. Haren enborretik, papera, egurra eta produktu kimikoak ateratzen dituztelarik.

Erabilera terapeutikoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eukalipto-hostoetatik ateratako olioa sudurreko deskongestionatzaile gisa eta arnas infekzioei aurre egiteko erabiltzen da. Gihar eta artikulazioetako minak tratatzeko edo eltxoak uxatzeko ere erabili ohi da.

Apaingarri gisa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

   Ba al dakizu   

Lehen existitu izan ziren eukalipto espezie batzuk 150 m-ko altuera izatera iristen ziren.

Lore konposaketan (lore sortak…) oso erabilia da bere kostu baxuagatik, erresistentzia handiagatik eta apaindura balioagatik. Eukalipto espezie ezberdinak erabiltzen dira honetarako, eta, gehienetan, landareak gazteak direnean bakarrik erabiltzen dira, zuhaitza heldu egiten denean forma aldatzen baita.

Sortu ditzakeen arazoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Suteak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

   Ba al dakizu   

Eukalipto espezie pilo daudela (700 inguru) eta horietako bat ostadar eukalipto bezala ezagututakoa dela (Eucalyptus deglupta). Honek, bere enbor koloretsuari zor dio izena, ostadarraren kolore biziak gogoratzen baititu.

Eucalyptus deglupta zuhaitzaren enborraren argazkia.

Eukaliptoek ezaugarri arriskutsu bat dute; sute bat gertatuz gero, hura hedatzen laguntzen duena eta ezaugarri hau eukaliptoaren hostoarekin zerikusia du. Lehen aipatu bezala, eukaliptoen hostoek olio moduko bat daukate eta honek hostoa oso sukoia izatea eragiten du. Horrela bada, eukaliptoak dauden eremu batean sute bat gertatuz gero, suteak berehala hartzen du indarra eta azkar egiten du aurrera.

Inbaditzaileak al dira?[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eukaliptoek hainbat kalte sor ditzakete bere habitat-a ez den lekuetan landatzen denean (Euskal Herria kasu). Hazteko eta ura xurgatzeko (ur asko xurgatzen dute, lurra sikatuz) daukaten gaitasuna dela eta, badaude ikerketak espezie honek inbaditzaile bezala jokatzen duela esaten dutenak.

Gaur egun, 2 eukalipto espezie daude Espainian: E. camaldulensis eta E. globulus espezieak. Bi espezie hauek inbaditzailetzat jotzen dira mundu mailan baina batez ere Europan eta Amerikan egiten dute kalte gehien. Espezie hauek mehatxuak dira lurralde bateko ekosistemako anfibioentzat, landarediarentzat eta lurrarentzat. Hala ere, Espainiako estatuak ez du inbaditzaile bezala onartzen. Emandako arrazoien artean eukaliptoak onura asko egiten diola ingurumenari, hala nola, eraginkorra dela uraren erabileran eta lurzoru degradatuak edo erabilgaitzak berreskuratzen, bertako paisaia aberastuz.