Miru gorria (Milvus milvus) accipitridae familiako hegazti harraparia da, Europa eta iparraldeko Afrikan bizi dena.
Haizearen indarra baliatuz ia indarrik egin gabe ordu pila igaro ditzake hegan. Bere V itxurako buztanagatik erraz identifikatzen da, neguan zeruan ikus dezakegun harrapari bakartia eta oso ezaguna da.
Nolakoa da?[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Miru gorriak 61-72 cm bitarteko luzera eta 140-180 cm arteko hego-zabalera. Luma gorrixkak ditu eta hegoen erdialdean bi zati zuri dauzkate. Gazteek, ordea, kolore apalagoak dituzte eta hegoen lumen puntak zuriak direnez hegoen erdialdean zeharkako marra argi bat dago.
Kantua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Zapelatzaren antzeko txistu gozo bat egiten du, gora eta behera egiten duten notez lagunduta: uii-uuh, ii uu ii uu ii uu modukoa.
Elikadura[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Untxiak, txori gazteak, anfibioak, narrastiak, ugaztun txikiak harrapatzen dituzte. Zabortegien eta hiltegien inguruan ibiltzen dira, bai eta errepideetan zehar ere, ehizarako gaitasun txikia dutelako.
Ugalketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Espezie honek bikoteak udaberriaren hasieran osatzen ditu. Horretarako hegaldi ikusgarriak egiten dituzte, bata bestearen atzetik akrobaziak eginez eta kantuan.Bikotea erakarri ondoren habia berria egiteari ekiten diote eta horietan 1-5 arrautza jartzen dituzte. 30 bat egunez inkubatu eta gero, emeak 14 egunetan arrak eramandako elikagaiekin bazkatzen ditu. Gero elikagaiak bi gurasoek bilatzen dizkiete kumeei, eta 45-50 egunen buruan habiatik lehendabiziko irtenaldiak egiten dituzte. Halere, aste batzuk gehiago pasa arte ez dira elikagaiak euren kabuz bilatzeko gai.