Urtsulatarrak
| Urtsulatarrak | ||
|---|---|---|
| ||
| Datuak | ||
| Mota | erlijio-ordena | |
 | ||
| Historia | ||
| Sorrera | 1535 (egutegi gregorianoa) | |
| Sortzailea | ||
Santa Urtsularen Ordena (latinez: Ordinis Sanctae Ursulae), urtsulatarrak[1] izenez ere ezagunak, ordena katolikoa da, sagarapen-bizitzako hainbat institutuk osatua. Jesusen Lagundiaren ereduaren arabera, batez ere irakaskuntzan diharduten emakumeez osatzen dute. Urtsulatarren komunitateek Angela Merici jotzen dute fundatzailetzat.
Ordenaren antolaketa berezia zen, eta Eliza Katolikoaren institutu femeninoekiko ezberdina.[2] Helbura ez zenzentzu hertsian erlijio-ordena bat sortzea, baizik eta laguntza-, hezkuntza- eta zentralizazio-obra bat. Garaiko emakumearentzako proposamena, klaustro-bizitzaren eta emazte-bizitzaren artean aukeratzera behartua, Jaunaren zerbitzari izateko alternatiba bat zen, baina errealitate sekularretan bizi zen emakume emantzipatu gisa, bere patuaren jabe gisa eta jarduera apostoliko bati emana, garai hartan emakumeek ia debekatuta zutena.[3]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Elhuyar Hiztegia
- ↑ Guiducci 2011, 304 orr. .
- ↑ Álvarez Gómez 1990, 443 orr. .
Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Álvarez Gómez, Jesús. (1990). Historia de la Vida Religiosa. III Madril: Publicaciones Claretianas ISBN 84-86425-89-1..
- Guiducci, Pier Luigi. (2011). Mihi vivere Christus est. Storia della spiritualità cristiana orientale e occidentale in età moderna e contemporanea. Erroma: Libreria Ateneo Salesiano ISBN 978-88-213-0777-5..
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
|
Artikulu hau erlijioari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |