Verónica Gerber Bicecci

Aldatu loturak
Wikipedia, Entziklopedia askea
Verónica Gerber Bicecci
Bizitza
JaiotzaMexiko Hiria, 1981 (42/43 urte)
Herrialdea Mexikoko estatua
Hezkuntza
HeziketaEscuela Nacional de Pintura, Escultura y Grabado "La Esmeralda" (en) Itzuli
Mexikoko Unibertsitate Nazional Autonomoa
Jarduerak
Jarduerakartista bisuala eta idazlea

Verónica Gerber Bicecci (Mexiko Hiria, 1981eko azaroaren 14a) mexikar artista eta idazlea da,[1] Pintura, Eskultura eta Grabatuko Eskola Nazionaleko Arte Plastikoetako lizentziatura eta Mexikoko Unibertsitate Nazional Autonomoko Artearen Historiako Maisutzan graduatu zen. Bere lanak erlazioak aztertzen ditu eta artearen, literaturaren, testuaren eta irudiaren arteko mugei aurre egiten die.[2]

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Saiakerak, artikuluak eta aipamenak argitaratu ditu Letras Libres, Make, Grante eta Tierra adentro aldizkarietan. Conjunto vacío izeneko bere eleberria berritzailetzat hartu dute literatura-generoen Venn diagrametan inspiratutako marrazkiak erabiltzeagatik.[3]

Bere lana erakusketa kolektibo eta indibidualetan erakutsi da Mexikon Arte Garaikideko Unibertsitate Museoan, Chopoko Unibertsitate Museoan, Casa Vecino, Galeria Aldaba Arte, Mexiko Hiriko Museoan, Espainiako Kultur Etxean Mexikon, Carrillo Gil Museoan baita Alemanian eta Uruguain ere.

Irakasle gisa, eskolak eman ditu Mexikoko Centro Cultural de España izenekoan, eta Irudiaren Zentroko Argazkigintza Mintegia ere koordinatu du.[4][5]

Argitalpenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Saiakerak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Mudanza (México, Auieo/Taller Ditoria, 2010).
  • Palabras migrantes (Impronta Casa Editora, 2018).

Ikusizko saiakerak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Los hablantes (Mexiko: Arte Garaikideko Unibertsitate Museoa, 2014).[6]
  • El vacío amplificado (Mexiko: Impronta Casa Editora/PAOS GDL, 2016).
  • Las palabras y las imágenes (Mexiko: Minerva Editorial, 2018).[7]

Eleberriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Conjunto vacío (Mexiko: Almadía, 2015). Ingelesera itzulia, Christina MacSweeney-k (Estatu Batuak: Coffee House Press, 2018).
  • La Compañía (Mexiko: Almadía, 2019).[8]

Ipuinak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • «La fragilidad de las esferas» en Nochebuena en tu cuerpo (México: Tusquets, 2011).[9]

Poesiak

  • Otro día... (poema sintetikoak) (Mexiko: Almadía, 2019).[10]

Antologia

  • En una orilla brumosa. Cinco rutas para repensar los futuros de las artes visuales y la literatura, col. Disertazioak 8 (México: Gris tormenta, 2021).[11]

Erakusketak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Banakakoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2002: ¿Te acuerdas del Principito? Citlaltépetl 8-901, Mexiko Hiria.
  • 2008: Homesick. Curada por Paulina Lasa. Galería Aldaba Arte Galeria, Mexiko Hiria..
  • 2010: Invisible_Indecible. Mauricio Marcín. El Clauselito, proyecto no. 12, Mexiko Hiriko Museoa.
  • 2012: Trail. Iñaki Herranz. Casa vecina, Programa Bolso negro, Mexiko Hiria.
  • 2014: Los hablantes. Amanda de la Garzak eta Cecilia Delgadok ondua. Arte Garaikideko Unibertsitate Museoa, Intemperie Sur programaren parte.[12]

Kolektiboak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2004: El sueño de la campamocha. Art & Idea galeria, Mexiko Hiria
  • 2005: Esto no es una canción de amor. Marco Arcek ondua, Galería Ramis Barquet, Monterrey, Mexiko Hiria.
  • 2006: Artxivo en proceso. San Jerónimo 40, Mexiko Hiria.
  • 2006: Dust in the wind. Marco Arcek ondua, Ramis Barquet Galeria, Monterrey, Mexiko.
  • 2006: Suerte en pila! Montevideo, Uruguai.
  • 2006: Cage romántico. Marco Arcek ondua, Ramis Barquet Galeria, Monterrey, Mexiko.
  • 2006: Sistema de riego. MoNDAo corp., Baluarte de Santa Rosa, Campeche, Mexiko.
  • 2007: Äquatortaufe. Kunst Arkaden, Munich, Alemania.
  • 2009: Proyecto Last , The NY Art Book Fair, 2.1. postua, New York, Estatu Batuak.
  • 2009: Proyecto Last, Artista Liburuaren Nazioarteko Azoka. Biblioteca México–Centro de la Imagen, Mexiko Hiria.
  • 2010:Group FAX: Istanbul, New York, Paris, Mexiko Hiria, Lurmutur Hiria. Carrillo Gil museoa.
  • 2012: Todos los libros desaparecerán, Analía Solomonoffek ondua, Centro Cultural de España-k egina. Mexiko Hiria.
  • 2012: Mapas invisibles, Violeta Horcasitas-ek ondua, Luis Aitzinatu galeria, Mexiko Hiria
  • 2012: Duplicitous Storytellers, Fabiola Izak ondua, Casa del Lago, Mexiko Hiria.
  • 2013: Tropicália negra. Willy Kaut-ek ondua. El Eco museo esperimentala, Mexiko Hiria.
  • 2014: Transcripciones. Esteban King-ek ondua. Chopoko Unibertsitate Museoa, Mexiko Hiria.
  • 2014: Ilusión óptica. Graciela Kasep, Iñaki Herranz eta Octavio Avendañok ondua. Arte Modernoaren Museoa, Mexiko Hiria.

Sariak eta aitortzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Aura Estrada Nazioarteko Literatura Saria, 2013an[13]
  • Ohorezko aipamena Irudiaren Zentroak 2014. urtean deitutako Argazkigintzari buruzko Sari Nazionalean.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ «Veronica Gerber Bicecci - bio» www.veronicagerberbicecci.net.
  2. ↑ Una máquina de desaparición. Entrevista con Verónica Gerber Bicecci. 14 de septiembre de 2015.
  3. ↑ Pardo, Carlos. (26 de julio de 2017). Estrategias del ermitaño. ISSN 1134-6582..
  4. ↑ Taller: Escritura abstracta. .
  5. ↑ «Centro de la Imagen» centrodelaimagen.cultura.gob.mx.
  6. ↑ «MUAC» MUSEO UNIVERSITARIO ARTE CONTEMPORANEO.
  7. ↑ «Las palabras y las imágenes - Detalle de la obra - Enciclopedia de la Literatura en México - FLM - CONACULTA» www.elem.mx.
  8. ↑ «Transgrede límites creativos» El Heraldo de México 4 de noviembre de 2019.[Betiko hautsitako esteka]
  9. ↑ «Nochebuena en tu cuerpo - Detalle de la obra - Enciclopedia de la Literatura en México - FLM - CONACULTA» www.elem.mx.
  10. ↑ «Otro día... Poemas sintéticos - Detalle de la obra - Enciclopedia de la Literatura en México - FLM - CONACULTA» www.elem.mx.
  11. ↑ Betancur, Constanza Botero. (2023-01-01). «Gerber, Verónica, editora. En una orilla brumosa. Cinco rutas para repensar los futuros de las artes visuales y la literatura. Gris Tormenta, 2021, 228 pp.» Perífrasis. Revista de Literatura, Teoría y Crítica 14 (28): 125–127.  doi:10.25025/perifrasis202314.28.08. ISSN 2145-9045..
  12. ↑ «Los hablantes» MUSEO UNIVERSITARIO ARTE CONTEMPORANEO.
  13. ↑ Premio Aura Estrada. .

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Verónica_Gerber_Bicecci&oldid=9444003"(e)tik eskuratuta