Ziklopenteno
Itxura
Ziklopenteno | |
---|---|
Formula kimikoa | C5H8 |
SMILES kanonikoa | 2D eredua |
MolView | 3D eredua |
Mota | biogenic aliphatic hydrocarbon (en) |
Ezaugarriak | |
Momentu dipolarra | 0,2 D |
Fusio-puntua | −135 °C −135,1 °C |
Irakite-puntua | 44,24 °C (101,325 kPa) |
Fusio-entalpia | 0,2 D |
Masa molekularra | 68,063 Da |
Arriskuak | |
NFPA 704 | |
Identifikatzaileak | |
InChlKey | LPIQUOYDBNQMRZ-UHFFFAOYSA-N |
CAS zenbakia | 142-29-0 |
ChemSpider | 8544 |
PubChem | 8882 |
Reaxys | 635707 |
Gmelin | 49155 |
ChEMBL | CHEMBL1797299 |
RTECS zenbakia | GY5950000 |
ZVG | 15680 |
DSSTox zenbakia | GY5950000 |
EC zenbakia | 205-532-9 |
ECHA | 100.005.030 |
KNApSAcK | C00059892 |
UNII | ONM2CKV81Z |
Ziklopentenoa C5H8 formulako konposatu organikoa da zikloalkenoen familiakoa. Petrolioaren antzeko usaina duen likido kolorgea da[1].
Erabilera
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Zikopentenoa monomero gisa baliatzen da polimero batzuen sintesian. Gasolinaren osagarri moduan ere erabiltzen da.
Erreakzioak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Ziklopentenoak lotura bikoitzean adizio-errekzioak pairatzen ditu, zikloadizioak kasu.
Halaber, oxigenoaren bidez ziklopentanonara oxida daiteke[2].
Dimerizazio fotokimikoa jasan lezake trans-triziklo[5.3.0.02,6]dekanoa sortuaz[3].
Prestakuntza
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Ziklopentenoa naftaren crackingaren bidez lortzen da, ia 2,2 kg ziklopenteno lortzen direlarik nafta tonako. Hala ere ziklpentadienoaren hidrogenazio katalitikoak errendimendu handiagoa du[1].
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ a b (Ingelesez) Claus, Martin; Claus, Evelyn; Claus, Peter; Hönicke, Dieter; Födisch, Ringo; Olson, Michael. (2016). «Cyclopentadiene and Cyclopentene» Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry (American Cancer Society): 1–16. doi: . ISBN 978-3-527-30673-2. (Noiz kontsultatua: 2021-04-14).
- ↑ (Alemanez) Smidt, J.; Hafner, W.; Jira, R.; Sedlmeier, J.; Sieber, R.; Rüttinger, R.; Kojer, H.. (1959). «Katalytische Umsetzungen von Olefinen an Platinmetall-Verbindungen Das Consortium-Verfahren zur Herstellung von Acetaldehyd» Angewandte Chemie 71 (5): 176–182. doi: . ISSN 1521-3757. (Noiz kontsultatua: 2021-04-14).
- ↑ Gossauer, Albert. (2006). Struktur und Reaktivität der Biomoleküle eine Einführung in die organische Chemie. ISBN 978-3-906390-29-1. PMC 248849332. (Noiz kontsultatua: 2021-04-14).