Ana Arzoumanian
| Ana Arzoumanian | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Buenos Aires, 1962ko apirilaren 21a (62 urte) |
| Herrialdea |  Argentina |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | University of the Salvador (en)  |
| Hizkuntzak | gaztelania armeniera |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | eleberrigilea, poeta, abokatua eta idazlea |
| Enplegatzailea(k) | Buenos Airesko Unibertsitatea Latin American School for Social Sciences (en) (2015 - 2016) |
| Kidetza | International Association of Genocide Scholars (en) |
| anaarzoumanian.com.ar | |
  | |
Ana Arzoumanian (Buenos Aires, Argentina; 1962ko apirilaren 21a) Argentinako idazle, poeta eta itzultzailea da.
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Armeniako etorkinen ondorengoa, Armeniako genozidiotik bizirik atera zirenen biloba. Gaur egun Buenos Airesen bizi da.[1][2][3]
Bere lan akademikoek eta ikerketa artistikoek diasporaren gaiari heltzen diote, adierazpide eta bizi-eskema gisa, eta ez soilik jazarri eta barreiatu zen belaunaldi baten bizi-eskema gisa, baizik eta mundu-harremanaren formatu globaletan.
Ikasketak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Salbatzailearen Unibertsitateko Zientzia Juridikoen Fakultatean abokatu egin zen. Graduondoko bat egin zuenpsikoanalisian Buenos Aireseko Lacaniana Orientazio Eskolan.[4]
Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ibilbide akademikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Tres de Febrero Unibertsitateko Sormen Eskrituren Maisutzako irakaslea da Munduko Literaturak arloan.
Manuel Ferrezekin batera, Argentinako Errepublikako San Isidroko Unibertsitateko Sobietar Ondoko Espazioa Aztertzeko Programaren koordinatzailea da.
San Isidroko Unibertsitateko Canoa aldizkariko editorea da, Tomás Rosnerrekin batera.
2015 eta 2016 bitartean, Gizarte Zientzien Latinoamerikako Fakultateko (FLACSO) Sormen Eskrituren Nazioarteko Graduondoko irakasle izan zen, eta Buenos Airesko Unibertsitateko Zuzenbide Fakultateko Gizarte Saileko Deskolonia taldeko irakasle bisitari.[5]
Zuzenbidearen Filosofiako irakasle izan zen Salvador Unibertsitateko Zientzia Juridikoen Fakultatean 1998tik 2001era.
1992an, Espainiako Justizia Ministerioko Trebakuntza eta Komunikazio Zuzendaritza Nazionalak emandako Argentinako lehen arbitraje-ikastaroko kide aktiboa izan zen.[4][5]
International Association of Genocide Scholars elkarteko kidea izan zen.[5]
Ibilbide literarioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Argitaratutako liburuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Labios (1. edizioa). Grupo Editor Latinoamericano. 1993. ISBN 978-950-694-299-1.
- La universidad posmoderna (1. edizioa). Grupo Editor Latinoamericano. 1994. ISBN 978-950-694-368-4.
- Debajo de la piedra (1. edizioa). Grupo Editor Latinoamericano. 1998. ISBN 978-950-694-531-2.
- La mujer de ellos (1. edizioa). Grupo Editor Latinoamericano. 2001. ISBN 978-950-694-641-8.
- El ahogadero (1. edizioa). Tsé-Tsé. 2002. ISBN 978-987-1057-19-1.
- La granada (1. edizioa). Tsé-Tsé. 2003. ISBN 978-987-1057-33-7.
- Juana I (1. edizioa). Alción Editora. 2006. ISBN 978-950-9402-74-4.
- Mía (1. edizioa). Alción Editora. 2007. ISBN 978-987-1359-32-5.
- Cuando todo acabe todo acabará (1. edizioa). Paradiso. 2008. ISBN 978-987-9409-83-1.
- El depósito humano: una geografía de la desaparición (1. edizioa). Egilearen edizioa. ISBN 978-987-05-9121-4.
- Káukasos (1. edizioa). Activo Puente. 2011. ISBN 978-987-24808-6-8.
- Mar Negro (1. edizioa). Ceibo ediciones. 2012. [6]
- Un idioma también es un incendio: 20 poetas de Armenia (1. edizioa). Alción Editora. 2013. ISBN 978-987-646-346-1. (Bertsio poetikoa eta hitzaurrea)
- Hacer violencia. El régimen insurrecto en el arte (1. edizioa). Nahuel Cerrutti Carol Editor. 2014. ISBN 978-987-3649-02-8.
- Del vodka hecho con moras (1. edizioa). Libros del Zorzal. 2015. ISBN 978-987-599-422-5.
- Infieles (1. edizioa). Libros del Zorzal. 2017. ISBN 978-987-599-514-7.
- La Jesenská (1.edizioa). Paradiso Ediciones. 2019. ISBN 978- 987- 4170- 15- 6.
- La guerra es un verbo. La Cebra Ediciones. ISBN 978- 987- 8956- 03- 9.
Bestelakoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Arzoumanian hainbat antologiatan argitaratu du:[4]
- "Velarde", Argitalpen Bilduma, Estatuko Gobernua (San Luis Potosí) - Kultura Idazkaritza - Argitalpen eta Literatura Zuzendaritza Ponciano Arraiga, 2011.
- “Os Outros. Narrativa argentina contemporânea”. Iluminaras. Sao Paulo. 2010.
- “La muerte del verdugo”. Miño y Dávila editores, Buenos Aires. 2016.
- “Las mil y una noches peronistas”. Granica, Buenos Aires. 2019.
- “El origen del mundo”. Vencejo ediciones, Barcelona. 2022.
Itzulpenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- "El alambre no se percibía entre la hierba. Relatos de la guerra de Karabagh", Levón Khechoyan, Hovhannés Yeranyan, Hecho Atomico, 2015. Alice Ter Ghevondianekin batera itzulia
- "Cymbalum Mundi. Bonaventure des Périers", Alción editora, 2014
- Im anune hima e, Antares argitaletxea, 2013. Alice Ter Ghevondianek Káukazos poema armeniora itzultzea.
- "Un idioma también es un incendio. 20 poetas de Armenia", Alción editora -Activo Puente, 2013. Alice Ter Ghevondianekin batera itzulia.
- "Lo largo y lo corto del verso Holocausto"; Susan Gubar, Alción editora, 2007[1]
- "Sade y la escritura de la orgía, Poder y parodia en Historia de Juliette", Lucienne Frappier- Mazur, Ediciones Artes del Sur, 2006
- “Juana I” Gabriel Améren eskutik. Kenning editions. 2018.
- “Milena ou les lettres sans adresse” itzulpena Stéphane Chaumet-erako. Sképsi ediciones, Bogotá.' 2022.
Filmografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
2012: A – Diálogos sin fronteras Zuzendaria: Ignacio Dimattia[2]
2018: Acá y acullá. Zuzendaria: Hernán Khourian
Antzerki lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bere testu batzuk antzerki obretarako egokitu dira:[7][8]
- "La que necesita una boca", (2007). Zuzendaria: Román Caracciolo. Juana I.aren testuez.
- "Tengo un apuro de un siglo" (2016). Zuzendaria: Román Caracciolo. "Del vodka hecho con moras" eta Hovhannés Yeranyanen “El alambre no se percibía entre la hierba” testuen gainean.
- “Milena e Irene, periodistas” (2022). Arzoumanian, dramaturgia eta zuzendaritza: Román Caracciolo.
Goraipamenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- 2008: Kulturaren, Arteen eta Zientzien Metropoli Funtsa.[9]
- 2008: Yad Vashem, Holokaustoa ikasteko Nazioarteko Eskolako beka.[4]
- 2009: Accésit saria - Lucian Freud. Hegoaldeko Proiektua Fundazioa.[10]
- 2010: INCAAren laguntza eta bereizketa “ “A. Diálogo sin fronteras” dolumentala egiteko
- 2020: “Milena e Irene, Periodistas” lanaren bidez antzerki-sorkuntzarako Proteatro Subisidioa eta bereizketa.
- 2021: “Rejas de Lenguaje” proiektuak irabazi du Buenos Aires Kultura erakundea sortzeko deialdia.
- 2022: “La máquina de himalayar” , Buenos Aires hiriko Vivamos Cultura elkarteko kultura-zubietarako deialdiaren irabazlea.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ a b Es vicepresidenta de la Sociedad de Escritoras y Escritores de la Argentina. Página/12. (25 de noviembre de 2007). «“La poesía y la literatura cumplen la idea de lo justo”» https://www.pagina12.com.ar/.
- ↑ a b Página/12. (25 de mayo de 2015). «“La literatura se tiene que correr de la pureza”» https://www.pagina12.com.ar/.
- ↑ Página/12. (21 de abril de 2015). «Palabras contra la muerte y el silencio» https://www.pagina12.com.ar/.
- ↑ a b c d Arzoumanian, Ana. «Biografía» http://anaarzoumanian.com.ar/.
- ↑ a b c Facultad Latinoamericana de Ciencias Sociales (FLACSO). «Biografía de Ana Arzoumanian» http://flacso.org.ar/.
- ↑ Luciana De Mello. (20 de agosto de 2012). En minúscula y presente. Página/12.
- ↑ Arzoumanian, Ana. «Cine - Teatro» http://anaarzoumanian.com.ar/.
- ↑ Página/12. (28 de abril de 2016). «El desafío de mutar el dolor en arte» https://www.pagina12.com.ar/.
- ↑ Gobierno de la Ciudad Autónoma de Buenas Aires. «Subsidios Otorgados» http://www.buenosaires.gob.ar/.
- ↑ Fundación Proyecto al Sur. «Premio Lucian Freud 2008/2009» http://www.proyectoalsur.org/.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q28595224
Multimedia: Ana Arzoumanian / Q28595224