Ayoluengoko petrolio-hobia

Koordenatuak: 42°44′49″N 3°53′05″W / 42.746988°N 3.884699°W / 42.746988; -3.884699
Wikipedia, Entziklopedia askea
Ayoluengoko petrolio-hobia
Kokapena
Estatu burujabe Espainia
Autonomia Gaztela eta Leon
Probintzia Burgosko probintzia
UdalerriaSargentes de la Lora
Koordenatuak42°44′49″N 3°53′05″W / 42.746988°N 3.884699°W / 42.746988; -3.884699
Map
Ondarea

Ayoluengoko petrolio-hobia Espainiako petrolio-instalazio bat izan zen, Burgosko Sargentes de la Lora udalerrian dagoena. 1967tik 2017ra egon zen aktibo, eta aldi horretan Espainian jardun zuen petrolio-hobi bakarra izan zen. Ekoizpen-ahalmena, ordea, mugatua izan zen.[1] Gaur egun, barruti zaharra itxita dago, eta Interes Kulturaleko Ondasun gisa katalogatuta dago, multzo etnologiko kategoriarekin.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jatorria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

XX. mendearen hasieratik, Burgosko La Lora eskualdeko lurrazpian petrolio-poltsak zeudela susmatu eta Gerra Zibilean zulaketak egin zituzten. 1964ko ekainean, esplorazio batean Ayoluengon petrolio-hobi bat aurkitu zuten.[2] Lanak Amospain-CAMPSA enpresa mistoak egin zituen, Standard Oil of California eta Texaco sozietate estatubatuarrek partzuergoan parte hartuz. Une historikoa 1964ko ekainaren 6an gertatu zen, 1348 metroko sakonerara iritsita, zurrusta handi bat sortu zenean, lekuko batzuek "ia berrogeita hamar metroko" altuerara iritsiz. Prentsaren arabera, langileak ez ezik, hainbat pertsona ere bildu ziren gertaeraren zain, argazki-kamerekin eta baita filmagailu batekin ere, likido beltzean dutxatu zirenak. Isuritako litroak 6.000 inguru izan ziren, eta 200 metro inguruko hedadura hartu zen.

Merkataritza-ustiapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1966ko abenduaren 29an ofizialki baimendua lortu ondoren, 1967ko otsailaren 9an, hobiaren ustiapen komertziala hasi zen.

1967ko apirilaren 7an, Ayoluengo eta Quintanilla Escalada artean 11 kilometroko oliobide bat eraikitzea eta erabiltzea onartu, eta gaur egun arte iritsi den petrolio-estazioa ezarri zuten. Erreserba hori aurkitzeak itxaropen handiak piztu zituen, nahiz eta ustiapenetik egunean 150 upel baino ez zirela lortzen egiaztatu zenean berehala desagertu ziren.[3] Bere garaian, hobiari gutxienez hamabi milioi upeleko erreserba ustiagarriak kalkulatu zitzaizkion. 1975erako instalazioek urtean 33.000 tonako ekoizpena zuten.[4] Petrolio gordinaren eskasiak eta kalitate eskasak — hidrokarburoak artsenikoaren eta sufrearen arrastoak baitzituen — Lorako petrolioa ekoizpen handieneko garaian eskura zegoen teknologiarekin fintzea bideraezin bihurtu zuten. Bere ustiapen komertzial bakarra erregai industrial gisa zerbitzatzea izan zen, Burgosko eta probintzia mugakideetako lantegietako galdaretan erretzen zena.[5]

Ayoluengoko hobiak ez zituen sortutako itxaropenak bete, eta, epe luzera, Espainiako ekonomian ez zuen inoiz benetako eraginik izan.[6] Euforiaren hasierako uneetan, petrolioa Muskizko findegiraino eramateko aukera, horretarako eraikitako oliobide baten bidez, ez zen inoiz iradokizun hutsa baino izan.[7][8] Ayoluengo eta Quintanilla Escaladako karga-terminalaren arteko hodia 1993. urtera arte egon zen martxan, egun horretan desegin baitzuten; ordutik aurrera, ekoizpena zisterna-kamioietan garraiatu zuten.[9] Azken urteotan, erauzitako petrolioa, zisterna eta bidoietan banatuta, kamioiek zuzenean garraiatzen zuten landatik eta putzuetatik.

2007tik Compañía Petrolífera de Sedano enpresak, Columbus Energy Resources britainiarraren filialak, Ayoluengo hobia kudeatu zuen.[9] 2017ko urtarrilean, 50 urteko emakida amaitu ondoren, hobiaren merkataritza-ustiapena eten zuten. Xedapen ofizialen arabera, aldi berri baterako lehiaketaren zain, instalazioen zati bat desegitea aurreikusita zegoen.[10] Hala ere, 2018ko azaroan, Espainiako Gobernuak Columbus Energy Resources behartu zuen Ayoluengon martxan zegoen azken putzua ixtera, mantentze-lanetan. Britainia Handiko konpainiak erabakia «etsipenez» hartu zuen, proiektuaren beste lizitazio bat espero baitzuen.[11] Horrek inguruko petrolio-jarduerari behin betiko amaiera eman zion.

Kultura-balioa handitzea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2015eko martxoan Sargentes de Loran Petrolioaren Museoa deiturikoak ireki zituen ateak. Museoa mota horretako lehena izan zen Espainian eta eskualdeko historian petrolioaren erauzketarekin lotutako kontu teknikoak aztertu zituen. 2022ko martxoaren 11n, hil horren 15ean Gaztela eta Leongo Aldizkari Ofizialean argitaratutako akordio baten bidez, Ayoluengogo hobia, multzo etnologikoaren kategoriarekin kultura-intereseko ondasun izendatu zuten.[12]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • (Gaztelaniaz) Anduaga, Aitor. Geofísica, economía y sociedad en la España contemporánea. Madril: CSIC.
  • (Gaztelaniaz) Ayala Carcedo, Francisco Javier. (2001). Historia de la tecnología en España. I Valdeltormo: Valatenea.
  • (Gaztelaniaz) de Pedraza, Javier; Álvarez, Concepción. (1981). Geología y medio ambiente. Madril: Ministerio de Obras Públicas y Urbanismo.
  • (Gaztelaniaz) García Muñoz, Muñoz; Roldán, Santiago; Serrano, Ángel. (1978). La internacionalizacion del capital en España: 1959-1977. Editorial Cuadernos para el Diálogo.
  • (Gaztelaniaz) Marín Quemada, José María. (1978). Política petrolífera española. Madril: CECA.
  • (Ingelesez) Navarro Comet, Jorge. (2018). J. Craig, F. Gerali, F. MacAulauy, R. Sorkhabi ed. Ayoluengo's history - Spain's only onshore oil field. in: History of the European Oil and Gas Industry. Londres: The Geological Society, 333-344 or..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]