Bakantea

Wikipedia, Entziklopedia askea
Bakantea
Jatorria
Sortzailea(k)Gustave Courbet
Sorrera-urtea1844
Ezaugarriak
Materiala(k)olio-pintura eta Margo-oihala
Dimentsioak65 (altuera) × 81 (zabalera) cm
Egile-eskubideakjabetza publiko
Kokapena
LekuaArp Museum Bahnhof Rolandseck (en) Itzuli
BildumaCollection Rau for UNICEF (en) Itzuli eta Arp Museum Bahnhof Rolandseck (en) Itzuli
InbentarioaGR 1.549
JabeaGustav Rau (en) Itzuli

Bakantea (frantsesez: La Bacchante) 1844-1847 tartean Gustave Courbetek margotutako oihal gaineko olio-margolana da. Egun Koloniako Gustav Rau Fundazioaren eskuetan dago.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1914an, Frédéric Muller et Cie d'Amsterdam etxeak salgai jarri zuen margolana. 1968 arte Van Nierop-en bilduman egon zen. Bilduma horretatik Londresko Lefevre Galleryk saldu zuen. Erosle berria Gustav Rau doktorea izan zen. Rauk bere izena darama Fundazioaren eskuetan utzi zuen. 2011 Courbet Museoak margolariaren eta Auguste Clésinger eskultorearen arteko lotura erakutsi zituen. Badago Clésingerren obra bat, Femme piquée par un serpent (1847), Bakantearekin gertutasun handia duena.[1].

Auguste Clésingerren Femme piquée par un serpent (1847)

Deskribapena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Margolanean lotan dagoen emakume biluzik ikusten da. Inguruan objektu desberdinak ikusten dira, horien artea kopa bat. Horrek Graziako Bako jainkoaren jarraitzaileak ziren Bakanteekin lotzen du. Argitan emakumearen azala gailentzen da.

Biluzi hau Courbeten lanetan ezagutzen den zaharrenetariko bat da. Biluziaren estiloan nabaria da margolaritzaren maisu handien eragina. Lan honek Courbeten lanean garrantzitsua izango den ildo bat markatzen du. Modeloaren jarrera erotikoa da, utzia, Pizkundeko Il Correggio margolariaren tradizioan.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]