Beila (izena)
| Datuak | ||
|---|---|---|
| Jatorria | Latinezkoa (godoa) | |
| Antzeko izenak | Bela | |
Beila euskarazko gizonezko izena da.
Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Gotikozko Vigila izenetik atera omen zen, Euskaltzaindiak zehaztu duenez. Izen hau nahiko erabilia izan zen Erdi Aroan. Lehen aldiz X. mendean aurkitu daiteke, Iratxen (Ueila Gondesaluiz, Don Beila)[1].
Beilaren Erdi Aroko patronimikoa Beilaitz zen[2].
Beste hizkuntzetan[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Latinez: Vigila
- Gaztelaniaz: Vela
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Euskaltzaindia: "Beila", Euskal Onomastikaren Datutegia.
- ↑ Patxi Salaberri. (2003). Euskal deiturategia: patronimia. Bilbo: UEU.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q31189145