Carlo Goldoniren etxea

Koordenatuak: 45°26′10″N 12°19′42″E / 45.4361536°N 12.3282611°E / 45.4361536; 12.3282611
Wikipedia, Entziklopedia askea
Carlo Goldoniren etxea
Kokapena
Estatu burujabe Italia
Eskualdea Veneto
Italiako hiri metropolitarraVeneziako Hiri Metropolitanoa
Italiako udalerriVenezia
Koordenatuak45°26′10″N 12°19′42″E / 45.4361536°N 12.3282611°E / 45.4361536; 12.3282611
Map
Historia eta erabilera
Irekiera1931
JabeaVenezia
Izenaren jatorriaCarlo Goldoni
Arkitektura
Azalera220 m²
Objetu kopurua126 item (en) Itzuli eta 140 item (en) Itzuli
Bisitariak urtean2.663
Kontaktua
HelbideaSan Polo, 2794 - 30125 Venezia (VE) eta Sestiere San Polo 2794, 30125 Venezia
E-postamailto:fmcvenezia@legalmail.it
Webgune ofiziala

Carlo Goldoniren etxea (italieraz: Casa di Carlo Goldoni) Italiako Venezian dagoen museoa da. San Polo sestieren edo Veneziako auzoan dago. Carlo Goldoni antzerkigilea eta musikagile etxe horretan jaio eta bizi izan zen.[1] Jauregiaren jatorrizko izena Palazzo Centani da.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Carlo Goldoni Venezian bizi izan zen jauregia herritar batzorde batek 1914an erosi zuen eta 1931n hiriari eman zioten. 1953tik "Casa Goldoni" Antzerki Ikasketen Institutua antolatu zuten bertan. Azken urtetan zaharberritua izan da. Egun publikoari irekitako museoa da.

Eraikina[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jauregia XV. mendeko estalitako eskailera eta patio baten inguruan antolatuta dago; patioan lehoi buruekin apaindutako putuza dago. Museoa bera lehenengo solairuan dago, hiru gelatan banatuta. Carlo Goldoniren bizitza eta lana, eta XVIII. mendeko Veneziako antzerki eta gizartearen testuingurua, erlikien, altzarien, margolanen, komedia goldoniarren ilustrazioen eta azalpen panelen bidez irudikatzen dira. Txotxongiloei eskainitako aretoa nabarmentzen da agertokian, eta Grimani ai Serviren jauregiaren antzokia erakusten da, jatorrizko XVIII. mendeko hogeita hamar bat txotxongilo barne.

Iruditegia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Thomas Okey, The Old Venetian Palaces and Old Venetian Folk, J.M. Dent, 1907.

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]