Catalina Valls

Aldatu loturak
Wikipedia, Entziklopedia askea
Catalina Valls
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakCatalina Valls Aguiló
JaiotzaPalma Mallorcakoa, 1906
Herrialdea Espainia
HeriotzaPalma Mallorcakoa, 1999 (92/93 urte)
Familia
Anai-arrebak
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
katalana
Jarduerak
Jarduerakaktorea, film-zuzendaria eta idazlea

Catalina Valls Aguiló –Catina Valls– (Palma Mallorkakoa, Balearrak, 1906ko apirilaren 9a – ib. 1999ko abenduaren 7a) Mallorcako antzerki-aktore, antzerki-zuzendari eta idazlea izan zen. Cristina Valls ahizparekin batera, XX. mendearen lehen erdiko Mallorcako antzerkiaren bultzatzaileetako bat izan zen, eta Mallorcan katalanaren erabilera publikoa agertokietan berreskuratzen lagundu zuen.[1][2]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Familia eta heziketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Joan Valls eta Catalina Aguiló argentinarraren alaba zen. Haren neba-arrebak Joan eta Cristina Valls Aguiló aktoreak ziren. Ama alargun geratu zen eta aurrera ateratzeko esnetegi bat ireki zuen Palmaren erdian. Hala ere, su hartu zuen eta, zorrei aurre egiterik izan ez zutenez, itxi egin behar izan zuten. Lehen Mundu Gerra amaitu ondoren, argenterren lanbidera itzuli ziren, eta Cristina ahizpa nagusiak bizilagun baten laguntzarekin josten ikasi zuen. Geroago Arte eta Lanbide Eskolara joan zen, eta han patroiak egiten ikasi zuen.

Neba eta ahizpak bezala, Mallorcako orfeoian hasi zen bakarlari lanetan, eta berehala uztartu zituen musika-emanaldiak eta antzerkia. Deklamazioa eta bokalizazioa ikasi zituen Juan Vázquezekin Zibismoaren Sustapen Artistikoko Peña Artistikoan, baita Marta Grau antzerki pedagogoarekin.

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hasiera zarzuelan[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1920ko hamarkadaren hasieran, Langile Katolikoen Zirkuluan eta Mallorca Aretoan antzezten aritu zen; 1922an, zarzuelan ere, Palmako Antzoki Nagusian hasi zen, eta 1923an, kupletista gisa, 1923an, 'Catina la Baleárica' izenarekin, Palmako Teatro Lirikoan.[2][1][3]

Catina-Estelrich konpainia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Madrilen aritzeko eta Kontserbatorioan prestatzeko kontratu-eskaintza baztertu ondoren, 1927an Catina-Estelrich konpainia sortu zuen, ahizparekin eta Joan Estelrich koinatuarekin. Konpainia 20ko eta 30eko hamarkadetako antzerki-talde nagusietako bat izan zen. 1938an desegin zen arte, lehen aktorea izan zen.

Gaztelaniaz eta katalanez[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gaztelaniazko lanak eta Mallorcako autoreen piezak tartekatu zituen. Jaume Riutort baritonoarekin eta haren ahizparekin batera, Catalina Vallsek zenbait erromantza egiten zituen atsedenaldietan edo antzezpenen amaieran.

Konpainia itxi beharra, teloi metalikoaren legea zela eta[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1929an, traba bat sortu zitzaion konpainiari, «teloi metalikoaren legea» aldarrikatu zenean, zeinak debekatu egiten baitzuen mota guztietako antzerki-emanaldiak teloi mota hori ez zuten lekuetan, eta konpainia desegin egin zen, baina ordura arte, 1938an, Palmatik —Antzoki Nagusira, Balear Antzokira, Santa Katalinako Victòria Antzokira, Antzoki Lirikora, Mallorca Aretora...— eta beste batzuetara, Mallorcako beste herri batzuetan, ikusmin handia zegoen lekuetan, hala nola Sollerense Antzerki Defendatzailea, Llubíko Antzoki Nagusia, Andraitxeko Antzoki Argentinarra, Llucmajoreko Paris Alegre antzokia, Santanyiko Antzoki Nagusia eta San Pobakoa...[4][5][6]

Aktore mundua utzi[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1940ko hamarkadaren hasieran, Telefónicaren aurkako oposizioak gainditu zituen, eta, antzerkian urte batzuk geldirik egon ondoren, 40ko hamarkadaren amaieran Eskualdeko Antzerki Konpainia zuzendu zuen, gero Artis deitu zena.[1]

1949an, Palmako Antzoki Nagusian Martí Mayol eta Josep Maria Palau i Campsen Portes obertes lanean Senyora Àvia interpretatu ondoren, erretiratu egin zen. 1950eko hamarkadan Palmako Antzoki Nagusiko Haurren Konpainia zuzendu zuen, Josep Ribasekin batera.[2][1]

Katalanez eta mallorkieraz[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Antzerki-bizitzan zehar zarzuelak, kupleak interpretatu zituen, antzerkia egin zuen mallorkieraz eta katalanez, baita irrati-emanaldietan ere. Carlos Arniches, Pedro Muñoz Seca, Vital Aza edo Luca de Tenaren gaztelaniazko lanak ere egin zituen. Eta beste batzuk, Mallorcan, Miquel Puigserver, Bartomeu Ferrà, Josep Maria Tous i Maroto, Martí Mayol edo Aina Villalongaren lanekin.[2][1]

Aintzatespena[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Mallorca pasealekuko Udal Antzokia, Palman, Catalina Valls izeneko atea, bere oroimenez.[7][8]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ a b c d e Perelló, Francesc. Catina Valls. Institut del Teatre. Enciclopèdia de les Arts Escèniques Catalanes.
  2. ↑ a b c d Planes, Antoni. (1999-12-09). Muere en Palma la actriz Catina Valls, pionera de la escena regional mallorquina. Última hora.
  3. ↑ T., M.. (1999-12-09). L'actriu Catina Valls, que va dignificar l'ofici del teatre, mor a Palma a 93 anys. dbalears.
  4. ↑ Perelló, Francesc. Cristina Valls. Institut del Teatre. Enciclopèdia de les Arts Escèniques Catalanes.
  5. ↑ Cristina Valls i Aguiló | enciclopèdia.cat. .
  6. ↑ (Katalanez) Vives, Joan Mas i. (2006-09). Diccionari del teatre a les Illes Balears. Volum II. P-Z. L'Abadia de Montserrat ISBN 978-84-8415-832-5. (Noiz kontsultatua: 2022-11-03).
  7. ↑ Teatre Municipal Catalina Valls. Apropa Cultura 2020-12-16.
  8. ↑ Una conversa amb Carles Molinet. Artxipèlag.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Catalina_Valls&oldid=9187446"(e)tik eskuratuta