Joan Rocatalladakoa

Joan Rocatalladakoa
Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Yolet, 1310 (egutegi gregorianoa)
Herrialdea	Frantzia
Bizilekua	Auvernia
Heriotza	Avignon, 1365 (egutegi gregorianoa) (54/55 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzak	latina katalana
Jarduerak
Jarduerak	presbiteroa
Lan nabarmenak	ikusi Vademecum in tribulatione (en) Liber secretorum eventuum (en)
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	Erromatar Eliza Katolikoa
Erlijio-ordena	Anaia Txikien Ordena

Joan Rocatalladakoa, (okzitanieraz: Joan de Ròcatalhada; katalanez: Joan de Rocatallada eta latinez: Johannes de Rupescissa) (hil 1366a, seguruen Avignonen) okzitaniar edo kataluniar, bertsio historiografikoen arabera,  frantziskotar alkimista izan zen.

Tolosan bost urtez filosofia ikasten aritu ondoren, Aurillac-eko frantziskotar monasterioan sartu zen, eta bertan, beste bost urtez jarraitu zituen ikasketak.

Destilazioei buruzko ikerketek berak aqua vitæ edo quinta essentia izena eman zionaren aurkikuntzara eraman zuen, ustez, gaitz guztien sendabidea izango zena. Alkimista bezala egin zuen lana idatzi hauetan jasotzen da: De consideratione quintæ essentiæ (Basilea, 1561) and De extractione quintæ essentiæ; eta  Libellus de conficiendo vero lapide philosophico ad sublevandam inopiam papæ et cleri in tempore tribulationis (Estrasburgo, 1659).

Haren profeziak eta elizaren gehiegikeriekiko jarrera bortitzak nagusien etsaitasuna eragin zion, eta hala, giltzapetua izan zen monasterio batean. Monasterio batetik besterako leku aldaketan gai izan zen Avignonera iristeko eta Klemente VI.a Aita Santuaren aurrean helegitea egiteko 1349an. Tarte horretan, 1349an, Visiones seu revelationes, eta 1356an Vade Mecum in tribulatione eta Liber Ostensor. Bere beste lanak iruzkinak dira Oraculum Cyrilli-ren inguruan, orain dela gutxi aurkitutako Sexdequiloquium eta beste zenbait tratatu eta iruzkin profezien inguruan.

Erreferentziak

• Artikulu honen orain jabetza publikoan dauden pasarteak ditu:Herbermann, Charles, ed. (1913). Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton. 
• Jeanne Bignami-Odier, Études sur Jean de Roquetaillade (Johannes de Rupescissa), Paris, Vrin, 1952
• Robert Halleux, « Les ouvrages alchimiques de Jean de Rupescissa », Histoire littéraire de la France, 41, Paris, Imprimerie nationale, 1981, p. 241-284.
• Christine Morerod-Fattebert, Robert E. Lerner, Le Liber secretorum eventuum de Jean de Roquetaillade, Fribourg, Éditions universitaires, 1994.
• Jean de Roquetaillade, Liber ostensor quod adesse festinant tempora. Édition critique sous la direction d'A. Vauchez, par Cl. Thévenaz Modestin et Chr. Morerod-Fattebert, Rome, École française de Rome, 2005, XIII-1041 p.
• Sylvain Piron, « L’ecclésiologie franciscaine de Jean de Roquetaillade », Franciscan Studies, 65, 2007, p. 281-294.
• Sylvain Piron, Le Sexdequiloquium de Jean de Roquetaillade, Oliviana, 3, 2009 : http://oliviana.revues.org/index327.html.
• Robert E. Lerner, “John the Astonishing”, Oliviana, 3, 2009 : http://oliviana.revues.org/index335.html.
• DeVun, L. Prophecy, Alchemy, and the End of Time: John of Rupescissa in the Late Middle Ages (New York, 2009).
• Udo Benzenhöfer Johannes‘ de Rupescissa. Liber de consideratione quintae essentiae omnium rerum deutsch. Studien zur Alchemia medica des 15. bis 17. Jahrhunderts mit kritischer Edition des Textes. Steiner, Stuttgart 1989.

Kanpo estekak

• Georg Kreuzer (2001). "Jean de Roquetaillade (Johannes de Rupescissa)". In Bautz, Traugott. Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL) (in German) 18. Herzberg: Bautz. cols. 761–764. ISBN 3-88309-086-7. 
• https://web.archive.org/web/20140902235259/http://users.bart.nl/~roestb/franciscan/ (Joannes de Rupescissa)

• Datuak: Q2273936
• Multimedia: Jean de Roquetaillade / Q2273936