Kreatina

Kreatina
Formula kimikoa	C4H9N3O2
SMILES kanonikoa	2D eredua
MolView	3D eredua
Konposizioa	Nitrogeno eta karbono
Mota	aminoazido
Tautomeroa	creatine zwitterion (en)
Masa molekularra	131,069 Da
Identifikatzaileak
InChlKey	CVSVTCORWBXHQV-UHFFFAOYSA-N
CAS zenbakia	57-00-1
ChemSpider	566
PubChem	586
Reaxys	907175
Gmelin	16919
ChEBI	240513
ChEMBL	CHEMBL283800
RTECS zenbakia	MB7706000
DSSTox zenbakia	MB7706000
EC zenbakia	200-306-6
ECHA	100.000.278
CosIng	55520
MeSH	D003401
RxNorm	2907
Human Metabolome Database	HMDB0000064
KNApSAcK	C00052250
UNII	MU72812GK0
NDF-RT	N0000023110
KEGG	C00300
PDB Ligand	CRN

Ez nahasi kreatininarekin.

Kreatina arginina, glizina eta metionina aminoazidoen sintesiz lortzen den konposatua da, giharretan izaten dena. Giharren uzkurduran gertatzen diren aldaketa kimikoetan parte hartzen du; prozesu horretan kreatina fosfatoa deskonposatu egiten da eta kreatinina sortzen da. Kreatina giharretako energia iturri nagusietakoa da.^[1]

Lehendabizikoz Michel Eugène Chevreul kimikariak 1832an topatua,^[2] kreatina gehigarri dietetiko gisa erabiltzen dute, batez ere, beren propietate ergogenikoak direla eta ahalegin anaerobiko errepikatuak eskatzen dituzten zenbait kiroletan.^[3] (H₂N)(HN)CN(CH₃)CH₂CO₂H formula du.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

↑ Lur entziklopedietatik hartua.
↑ London, Hunter A.. (1928). Monographs on biochemistry: creatine and creatinine. Longmans, Green and Company.
↑ Greenhalf, P. L.. (1995). «Creatina and Its application as an ergogenic aid» Int J. Sports Nutr. 15 (Sup to 5): 100-110..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Datuak: Q223600
Multimedia: Creatine / Q223600

[1] Lur entziklopedietatik hartua.

[2] London, Hunter A.. (1928). Monographs on biochemistry: creatine and creatinine. Longmans, Green and Company.

[Greenhalf-3] Greenhalf, P. L.. (1995). «Creatina and Its application as an ergogenic aid» Int J. Sports Nutr. 15 (Sup to 5): 100-110..

[1]

[2]

[3]