La leyenda del beso
| La leyenda del beso | |
|---|---|
| Jatorria | |
| Argitaratze-data | 1924 |
| Estreinaldi-data | 1924ko urtarrilaren 18a |
| Izenburua | La leyenda del beso |
| Jatorrizko herrialdea | Espainia |
| Ezaugarriak | |
| Genero artistikoa | zarzuela |
| Hizkuntza | gaztelania |
| Libretista | Enrique Reoyo (en)  , José Silva Aramburu (en) eta Antonio Paso y Cano (en) |
| Bestelako lanak | |
| Musikagilea | Reveriano Soutullo (en) Juan Vert (en) |
| Argumentu nagusia | Madarikazioa |
La leyenda del beso (euskaraz: «muxuaren kondaira») Reveriano Soutullo eta Juan Verten bi aktoko zarzuela da, Enrique Reoyo, José Silva Aramburu eta Antonio Pasoren libretoa duena.[1] Madrilgo Apolo antzokian estreinatu zuten 1924ko urtarrilaren 18an.
Sinopsia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Obrak Mario noblearen istorioa kontatzen du. Hark ezkongabeko agur bat ospatuko du jauregi zahar bateko lorategietan. Ijito tribu batek bere lurretan kanpatzeko baimena eskatuko dio, eta baietz erantzungo die. Ijitoetako batekin «liluratuta» geldituko da Mario, Amapolarekin, hain zuzen ere. Baina ez daki emakumeak madarikazio bat duela gainean: muxuaren kondaira.[2]
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Martín Triana, José María. (1992). El libro de la ópera. (2. argitaraldia) Alianza Editorial, S.A. ISBN 84-206-0284-1..
- ↑ «Sasibill Lirika elkarteak 'La leyenda del beso' zarzuela taularatuko du» Berria 2021-09-09 CC BY-SA 4.0 lizentziapean.
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q5967148