Leiho obala edo leiho bestibularrahezurrezko labirintoaren paretako bi irekiguneetatik goikoa da, barne-belarriko barrunbe tinpanikoaren eta bestibuluaren artekoa.[1] Soinua erdi belarritik barne-belarriraino transmititzeaz arduratzen da. Estribua leiho obalaren gainean dago zuzenean atxikita, koklearen irekidura bat estaltzen duen mintz baten gainean. Tinpanoak bibratzen duenean, estribuak bibratu egiten du, eta leiho obalak ere bai. Leiho obalak bibratzen duenean, koklearen barruan dagoen likidoan presio-aldaketak eragiten ditu. Soinu-uhinen presioa 30 aldiz handiagoa da leiho obalean tinpanoan baino. Leiho obalaren gainean indarra nabarmen handitu da tinpanoaren gainazalen eta leiho obalaren arteko erlazioaren ondorioz, eta erdi-belarriko hezurtxoen kateak eragindako palanka efektuaren ondorioz.
Leiho obala mintz bat da, estribuari lotuta dagoena, eta bere funtzioa uhinen bibrazioak erdi-belarritik barrualdera transmititzea da. Belarriko hezurrek tinpanotik mintzera transmititzen dituzte bibrazioak, eta mugimenduak presio-uhinak sortzen ditu koklearen fluidoan. Leiho obaletik kokleara sartzen diren bibrazioen kontrako noranzkoan bibratzen du, eta, horren ondorioz, koklearen fluidoa mugitu egiten da. Mintz elastiko fin batez estalita dago, soinu-uhinen bultzadak eragindako barne-belarriko likidoen bibrazioa ahalbidetzen duena.
Datuak: Q2301793