Pina López-Gay

Wikipedia, Entziklopedia askea
Pina López-Gay

Espainiako Guardia Gorri Gazteako idazkari nagusi

1977ko abuztuaren 13a - 1980ko maiatzaren 14a
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakJosefina López López-Gay
JaiotzaAlmería1949ko martxoaren 11
Herrialdea Espainia
Heriotza2000ko abuztuaren 7a (51 urte)
Familia
Ezkontidea(k)Ignacio García de Cortázar (en) Itzuli  (1983 -  2000)
Hezkuntza
HeziketaSevillako Unibertsitatea
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoaEspainiako Guardia Gorri Gaztea
Partido del Trabajo de España

Josefina López López-Gay, Pina López Gay izenez ezagunagoa eta klandestinitatean Ines (Almeria, 1949ko martxoaren 11 - Sevilla, 2000ko abuztuaren 7a) Espainiako buruzagi politiko eta sindikala izan zen. Espainiako Guardia Gorri Gaztea, Espainiako Lanaren Alderdiaren (PTE) gazte-erakundea, zuzendu zuen diktadura frankistaren azken urteetan eta trantsizioaren hasierako urteetan. Trantsizioko arrosa gorria izengoitia jarri zioten.[1] Amerikako antropologian eta historian aditua, 1985ean Amerikaren Aurkikuntzako V. Mendeurrenerako Batzordeko lehendakariordea izan zen.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Alhama de Almeríako familia kontserbadore batean jaio zen, tradizio falangista eta frankistakoa. Haren aita, Mario López Rodríguez, Almeriako Gobernu Zibileko idazkari nagusia izan zen 1942an, eta, geroago, Sevillakoa 38 urtez.[1] Zazpi anaia-arreba ziren. Sevillako Sagrado Corazón de El Valle eta Murillo Institutuan ikasi zuten.

Ibilbide politikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sevillako Unibertsitateko Filosofia eta Letren Fakultatean hasi zituen ikasketak 1970-71 ikasturtean. Urte hartan, Frankismoaren aurkako ikasle-mugimenduan parte hartu zuen, Espainiako Alderdi Komunistari (i) lotutako Gazteria Unibertsitario Iraultzaileetan (PTEren aurrekaria) sartu zenean. 1975ean ordezkari nazional hautatu zuten Unibertsitateen Bilera Orokorrean.[2][1]

1973an Guardia Gorri Gaztean sartu zen. 1976an idazkaritza nagusi hautatu zuten, eta Espainian erakunde politiko baten buru zen emakume bakarra izan zen.[1][2] Gainera, Espainiako Langileen Alderdiko batzorde exekutibo federaleko eta batzorde zentraleko kide izan zen.[3][4]

1979ko hauteskunde orokorretan, alderdi honetako hautagaia izan zen, Madrildik hauteskunde-zerrendako bigarren postuan, baina ez zen hautatua izan. Kanpaina horretan zauritu egin zen eskuin muturrari lotutako gazteen eraso baten ondorioz. Bere jarduera politikoan bi gerra-kontseilu izan zituen eta faxistek hainbat eraso fisiko jasan zituen. 1981eko estatu-kolpean, eskuin muturreko gazteek bahitu zuten ordu batzuetan, baina askatu zuten, kalterik jasan gabe.[3] 

1980ko maiatzean Langileen Alderdia utzi zuen, PTEk eta ORTk bat egin ondoren.[1] Manuel Chaves Andaluziako Juntako presidente ohiaren eskaintzak gorabehera, ez zen inoiz politikara itzuli.[3]

Ibilbide profesionala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1981eko abuztuan zuzendu zuen Menéndez Pelayo Nazioarteko Unibertsitateak Europako hainbat demokraziatan emakumearen egoerari buruz egindako ikastaroa.[5] Kazetaritza-artikulu batzuk argitaratu zituen El País egunkarian, eta liburu batean bere ideologia marxista eta feminista, La mujer en el mundo actual: notas sobre el feminismo (1982) azaldu zuen. 1983. urtera arte Menéndez eta Pelayo Nazioarteko Unibertsitateko ikastaroen koordinatzailea izan zen, eta Emakumezkoena eta gizonezkoena gure garaian: haustura ala jarraipena? mintegia zuzendu zuen.[1] Uste zuen "feminismoa mugimendu "unibertsala" zela, "izaki desberdinen arteko giza harremanen mundu aske eta berdinaren utopiari" eusteko gai izango zela.[6]

1985ean, Sevillako 1992ko Erakusketa Unibertsala antolatzeko V. Mendeurrenerako Batzordearen lehendakariordetza bere gain hartu zuen, eta Cervantes Institutua, Casa de América edo Sevilla-92ko Iberoamerikako Estatuburuen Gailurra bultzatu zituen.[3]

Miokardioko infartu baten ondorioz hil zen, 2000ko abuztuaren 7an tumore bat operatu eta hilabetera.

Bizitza pertsonala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1983an, Ignacio García de Cortázar y Ruíz de Aguirre enpresaburuekin ezkondu zen, eta Mar alaba izan zuen.

Argitalpenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • La mujer en el mundo actual: notas sobre el feminismo (1982). Coordinadora
  • La Cooperación exterior en el marco de la conmemoración del Quinto Centenario del Descubrimiento de América. (1991)

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. a b c d e f Ruiz Fernández, José. «Biografía: Josefina LÓPEZ LÓPEZ-GAY» www.gador.es.
  2. a b Pina López-Gay. .
  3. a b c d Nace Pina López Gay, dirigente política. .
  4. Lacasta, Pilar. (29/9/2019). Pina López-Gay, la joven roja que luchó por la libertad contra la dictadura de Franco. .
  5. Diego González, Álvaro de (2008). Las mujeres de la Transición. Madrid: Congreso de los Diputados, pp. 316-322.
  6. López Gay, Pina (1982. La mujer en el mundo actual. Guadalajara: UIMP.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]