Ramona Maneiro

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ramona Maneiro
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakRamona Maneiro Castro
JaiotzaA Pobra do Caramiñal, 1961 (62/63 urte)
Herrialdea Espainia
Lehen hizkuntzagaztelania
galiziera
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakaktibista

Ramona Maneiro Castro[1] (Puebla del Caramiñal, Coruña, Galizia, 1961) eutanasiaren aldeko borrokan aktibista, aitzindaria eta erreferentea da.[2][3][4] Ramon Sanpedro tetraplejikoari hiltzen lagundu zion.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ramón Sampedrorekin zuen harremana[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ramón Sampedrorekin zuen harreman sentimentala zela eta, ospetsu egin zen Ramón Sanpedrorekin, 25 urtetik tetraplegia pairatu zuen Espainiako itsasgizon eta idazlea. Sanpedro bere egoera zela eta, eta urte askoan ohe batean etzanda bizi ondoren, bere bizitzarekin amaitzea erabaki zuen. Bere buruaz beste egiteko laguntza behar zuen, bere kabuz egitea galarazten baitzion tetraplegiko izateak. Baina horrek legezko arazoak ekar ziezazkiekeen bertaratutakoei, Espainian indarrean zegoen legeriaren arabera delitua egin baitezaketen. Arazo hori konpontzeko eta arazoa ezagutarazteko, eutanasiaren aldeko jarduera bizia egin zuen Sampedrok, bai komunikabideen bidez, bai judizialki.

Heriotza duina izateko eskubidearen aldeko borroka luzean, eutanasia despenalizatzearen aldeko hainbat taldek babestu zuten Sampedro. Azkenik, Ramon Sanpedro Boiroko etxean hil zen 1998ko urtarrilaren 12an, potasio zianuroaz pozoituta, Ramona Maneiroren laguntzarekin. Egun batzuk geroago atxilotu zuten, baina ez zuten epaitu, frogarik ez baitzegoen.

Autoinkulpazioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zazpi urte geroago, delitua preskribatu ondoren, Ramonak telebistan onartu zuen Ramonari heriotza eragin zion pozoirako sarbidea eman ziola eta hark bere azken hitzak ahoskatu zituen bideoa grabatu zuela.[5][6][7] Aitorpenen ondoren, fiskalak Ramón Sampedroren kasua berriro irekitzeko eskatu zuen.[8]

Preskribatu zuen Ramona Maneiroren delituak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Botere Judizialaren Kontseilu Nagusiaren (CGPJ) bozeramaile Enrique Lópezek zioenez, Maneiroren aitorpenek ikerketa bat ekar zezaketen, eta epaitu ere bai, baina «inoiz ez kondenatu».[8] Espainian, delitua preskribatzeko epea bost urtekoa da, baldin eta ezarritako zigorra hiru urtetik gorakoa eta bost urtetik beherakoa izan bada. Denbora hori kausa artxibatzen den egunean hasten da kontatzen, 1999ko azaroaren 12an. Beraz, 2004ko azaroaren 12az geroztik libre zen Ramona Maneiro.[8][9]

Eztabaida Ramón Sampedroren familiarekin[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sampedroren familia beti egon zen haren bizitza amaitzeko erabakiaren kontra. Ramona Maneirori ere leporatu zion hilketa.[10]

Gertaerak biltzen dituzten lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Filmak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Artikulu nagusia: «Mar adentro»
  • Condenado a vivir/ Bizitzera kondenatua. 2001ean, Ramón Sampedrori bizia ematen zion Ernesto Chao protagonista zuen Ramonen historia zinemara eraman zuen Roberto Bodegasek.

Liburuak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Ramón Sampedro, Cartas desde el infierno. Planeta argitaletxea. 1996
  • Ramona Maneiro, Querido Ramón. Un testimonio de amor, Temas de hoy argitaletxea (Planeta). 2005 ISBN 84-8460-442-X[11]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]