Sara Suárez Solís
| Sara Suárez Solís | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotzako izen-deiturak | Sara Suárez Solís |
| Jaiotza | Oviedo, 1925 |
| Herrialdea |  Espainia |
| Heriotza | Oviedo, 2000ko maiatzaren 15a (74/75 urte) |
| Familia | |
| Anai-arrebak | ikusi
|
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Oviedoko Unibertsitatea : Filologia Erromaniko |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | idazlea |
Sara Suárez Solís (Oviedo, Asturias, 1925 - Ib., 2000ko maiatzaren 15a) asturiar irakasle, nobelagile, artikulugile eta borrokalari feminista izan zen.
Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Lan akademikoa eta literarioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Oviedon Espainiako gerra zibila eta Gerraostea bizi izan zituen. Diktaduran emakumeentzat mugak izan arren, Oviedoko Unibertsitatean Filologia Erromanikoan lizentziatu zen lehenik, eta Filosofia eta Letretan doktoratu zen ondoren, Camilo José Celaren hizkuntzari buruzko tesiarekin.
Irakasle izan zen Asturiasko zenbait institututan, hala nola Tapia de Casariegoko Lan Institutuan eta Luancon, harik eta oposizio bidez Hizkuntza eta Literatura katedra lortu zuen arte. Katedra hori eskuratu ondoren, lehenik, Tortosako Irakaskuntza Ertainaren Institutuan aritu zen, eta, ondoren, Gasteizen, La Felguera eta Avilesen.
1968an, Gijongo Jovellanos Institutura bidali zuten. Garai hartan, ikasle gizonezkoentzat baino ez zen ikastetxea, halere, hango zuzendaria izan zen. Ondoren, Oviedoko Irakasleen Prestakuntza Eskolan sartu zen eta 1990ean erretiratu egin zen.
Irakasle-lanarekin batera, ikerketa-jarduera bizia eta literatura-sorkuntza handia garatu zituen.
Argitalpenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
1968an argitaratu zen bere doktorego-tesia El lexico de Camilo José Cela liburuaren oinarria izan zen. Beste lan akademiko batzuk argitaratu zituen: Análisis de "Belarmino y Apolonio", 1978an, eta Aportación al lexico de Luanco, 1983an.
1978an bere lehen eleberria idatzi zuen: Camino con retorno. Planeta sarian finalista izan zen 1980an, eta "espainiar gizartearen erretratu literario garrantzitsuenetakotzat" jo zuten adituek.[1]
Beste izenburu batzuk ere izan zituen: Juegos de verano (1982), Un jardín y un silencio (1985), Blanca y radiante (1988, 2002an berrargitaratua), Sonata para doce manos (1996) eta Retablo de paseantes (1998).
Lan feminista[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Feminista konbentzituta, oso harro sentitzen zen hura izateaz, eta berak azaltzen zuen elkarrizketatzen zutenean.
“Feministaren kartela gustatzen zait. Ez nuen bilatu. Emakumea defendatu nuen defendatu behar nuela uste nuelako eta feminista bihurtu nintzen, nola jakin gabe. Emakumea defendatzen dut, defentsa guztiak gutxi dela uste dudalako”.
Literatura lanaz gain, artikulugile izan zen La Nueva España egunkari asturiarrean. Artikulu horietako batzuk eta zenbait ipuin 1991n bildu zituen Asturiasko Printzerriak, ¡Mujer, Mujer… izeneko liburuan.
2006an, Les Comadres Tertulia Feministak 50 artikulu erreskatatu zituen, emakumeen kausarekin izandako konpromisoagatik, “errealitatearen azterketak indarrean jarraitzen zuela” uste baitzuten.
Aintzatespenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sara Suárez Solisek, bere ibilbide feminista eta literarioagatik, hainbat sari instituzional eta pribatu jaso zituen bere bizitzan zehar.
- 1999ko martxoan, Oviedoko Udal Elkarte Sozialistak, AMSOk, Purificación Tomás saria eman zion eta Udalbatzak osoko bilkuran onartu zuen Pumarin auzoko liburutegiak bere izena eramatea.
- 1999ko irailean, Asturiasko Printzerriak Asturiasko zilarrezko domina eman zion, baina ezin izan zuen jaso bere gaixotasunaren egoera aurreratuagatik. Orduan Asturiasko Printzerriko lehendakaria zen Vicente Álvarez Arecesek eta Asturiasko Printzerriko Batzorde Nagusiko lehendakaria zen María Jesús Álvarezek eman zioten domina etxean.
- 2000ko otsailean, Les Comadres Tertulia Feministak, non lehendakariorde izan zen, Urrezko Comadre berezia izendatu zuen.
- Gijongo Montevil auzoko plaza batek bere izena darama.
- 2001. urtean Gijonen elkartea sortu zen, eta bere izena hartu zuen: “Asociación de Mujeres Progresistas Sara Suárez Solís”. Gobernuz kanpoko erakundea da, feminista, laikoa, aurrerakoia eta irabazi-asmorik gabea, eta Asturiasko Emakume Progresisten Federazioaren parte da. Elkartearen helburua emakumeen askatasuna eta jabekuntza sustatzea da, Sara Suárez Solísek bere bizitzan egin zuen bezala.
Sariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Asturiasko eleberri-saria, 1984an, Un jardín y un silencio nobelagatik
- Valladolideko Ciudad de Oviedo Ateneo XXXV. eleberri laburra, Blanca y radiante lanagatik.
Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- El léxico de Camilo José Cela (1968)
- Camino con retorno (1978)
- Análisis de «Belarmino y Apolonio» (1978)
- Juegos de verano (1982)
- Aportación al léxico de Luanco en 1983
- Un jardín y un silencio (1985)
- Blanca y radiante (1988, reeditada en 2002)
- ¡Mujer, Mujer... (1991)
- Sonata para doce manos (1996)
- Retablo de paseantes (1998)
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Bibliografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Asturiasko emakume garrantzitsuen datu-basea, Asturiasko Emakumearen Institutua [2]
- Les Comadres tertulia feminista [3]
- Espainia berria 2008-05-28 [4]
