Shock septiko

Wikipedia, Entziklopedia askea
Shock septiko
Deskribapena
MotaShock zirkulatorioa
Espezialitateainfektologia
medikuntza intentsiboa
Tratamendua
Erabil daitezkeen botikakFenilefrina, dexametasona, Naloxona, Adrenalina, Noradrenalina, Hidrokortisona eta Hormona antidiuretiko
Identifikatzaileak
GNS-10R57.2
GNS-9785.52
DiseasesDB11960
MedlinePlus000668
eMedicine000668
MeSHD012772
Ohar medikoa
Ohar medikoa
Oharra: Wikipediak ez du mediku aholkurik ematen. Tratamendua behar duzula uste baduzu, jo ezazu sendagilearengana.

Shock septikoa[1] organismoaren egoera anormal larri bat da, non denboraldi jakin batez luzatutako hipotentsioa dagoen, normalean bi ordu edo gehiago, infekzio baten ondorioz perfusio tisularra eta oxigeno-hornidura murriztearen ondorioz (nahiz eta mikroorganismoa eragilea gorputz osoan modu sistemikoan edo organo bakar batean edo gorputzeko leku batean lokalizatuta egon).[2] Oro har, sendagai basopresoreak erabili behar dira presio arteriala areagotzeko.[3]

Shock septikoak disfuntzio multiorganikoaren sindromea eragin dezake, eta baita heriotza ere. Haren biktimarik ohikoenak haurrak, pertsona immunodeprimituak eta adinekoak dira, haien immunitate-sistemak ezin baitio infekzioari modurik eraginkorrenean aurre egin, heldu osasuntsu batean bezala. Shock septikoaren heriotza-tasa %25-%50 artekoa da, gutxi gorabehera.[2]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Euskalterm: [Gaixotasunen Hiztegia] [2015]
  2. a b Kumar, Vinay. (2007). Robbins Basic Pathology. (8. argitaraldia) Saunders Elsevier, 102-103 or. ISBN 978-1-4160-2973-1..
  3. (Gaztelaniaz) Villalobos, Mª Idelma. (2005eko uztaila). «Contribución de Enfermería en la prevención y detección temprana de la Sepsis» Kasmera 33 (2): 155-165. ISSN 0075-5222..

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Medikuntza Artikulu hau medikuntzari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.